μια αξιοσημείωτη παράσταση από νέους για νέους με ευρεία οπτική της πραγματικότητας και οξυμένη ενσυναίσθηση
Από τον θεατρολόγο και κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα
Σπανίως ενθουσιάζομαι τόσο πολύ από νέους δημιουργούς, που θα περάσουν πολλές δεκαετίες ακόμα πριν γίνουν (κι αν γίνουν) Main–stream. Όχι ότι έχω κάτι με τους «τα φαιά φορούντες» και τις χρυσοπληρωμένες μετριότητες (ας ζήσουν κι αυτοί να πληρώσουν τις …κάρτες τους και να ανταποδώσουν τις χάρες, να παραγγείλουν μεταξωτά εσώρουχα και να τους προσκυνήσουν στους δικούς τους κατουρημένους… μαρσίπους) – μακριά από μένα τέτοιες μικροπρέπειες και λαϊκισμοί! Όμως έχω μια αδυναμία στα νέα ταλέντα, που συνασπίζονται, συνεταιρίζονται κι εξοπλίζονται με φόρα και ορμή προκειμένου να κατεδαφίσουν το «κατεστημένο» (πριν πάρουν αυτή τη θέση του, βεβαίως).
Το σύνηθες χάσμα των γενεών σε συνδυασμό με την εφηβική αμφισβήτηση των γονέων και τις αλλοτριωτικές έως ύπουλες Νέες Τεχνολογίες που οξύνουν όμως το μυαλό και την κρίση όσων επιβιώσουν από τη ναρκωτική επίδραση των video–games και του Διαδικτύου… Αυτό είναι το πρωτογενές υλικό πάνω στο οποίο χτίζεται ένα άρτιο εφηβικό δράμα, με προσεκτικά τοποθετημένους πλίνθους, θεμελίους δόμους, κίονες και κεράμους, χωρίς καμία διάθεση μεταμοντερνισμού κι αποδομήσεως.
Εύγε στα καλά αυτά παιδιά που ποιούν θεατρικό ήθος και παιδεία εκ της εμπειρίας, του ταλέντου και της πρωτοτύπου διοράσεως που λειτουργεί ως πυξίδα στη χαοτική κατάσταση της αυξημένης εντροπίας που βιώνουμε όλοι στα χρόνια της Κρίσης. Αλλά αυτό που με συνεπαίρνει περισσότερο είναι η συλλογική δουλειά, η εναλλαγή ρόλων, το σπάσιμο του «εγώ» για χάρη του «εμείς», η αποφυγή μικροπρεπειών και βεντετισμών παντός είδους.
Χάρηκα ιδιαίτερα την ψηφιακή μας περιπλάνηση στην εικονική πραγματικότητα που εγκλωβίζει τους σημερινούς έφηβους και τους αναγκάζει να αποδράσουν σε ψυχοπαθολογικά πεδία απορροφώντας έτσι την υγιή δημιουργικότητα και την ερωτική τους διάθεση για αυτοπραγμάτωση.
Γιατί υπάρχει βέβαια και συμπέρασμα και «δια ταύτα» και ηθικό δίδαγμα σε αυτό το πρωτότυπο έργο που μας συνεπήρε όλους όσους συγχρωτιστήκαμε (κυριολεκτικώς – με γρίππη ή χωρίς) στην ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα του ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗ που επικυρώνει έτσι και τις καταστατικές αρχές του, τιμά τη μνήμη του ιδρυτή του κι αποτελεί ένα ζωντανό κύτταρο πολιτισμού στην παραζαλισμένη περιρρέουσα ατμόσφαιρά μας. Κι αν το νέφος της Αθήνας υποχώρησε λόγω αδυναμίας πληρωμής κοινοχρήστων, τα τοξικά απόβλητα τών παραφερναλίων τής επίσημης πολιτιστικής μας ζωής είναι απείρως επιβλαβέστερα κι από τις …φορμάικες που καίγονται παρανόμως στα αυτοσχέδια τζάκια των κακοχτισμένων πολυκατοικιών μας.
Γι’ αυτό σας λέγω: πηγαίνετε να δείτε αυτή την παράσταση. Κάτι υγιές σαλεύει στα ελώδη απόνερα του καταναλωτισμού μιας Κοινωνίας της Αφθονίας που πλέει τα λοίσθια μεν, δεν είναι όμως (ακόμα) πρόθυμη να απαλλαγεί από τις ψευδαισθήσεις και τις φενάκες που την τυραννούν δεκαετίες τώρα. Αντιθέτως, καταφεύγει σε παραισθήσεις για να καλύψει το δυσαναπλήρωτο κενό των ψευδαισθήσεων. Και δυστυχώς η Τεχνολογία προσφέρει πολλούς ψεύτικους παραδείσους για τρομοκρατημένα μυαλά.
Σταματώ εδώ.
Κωνσταντίνος Μπούρας
INFO:
http://www.mcf.gr/el/whats_on/?ev=2021
Η Εταιρεία Θεάτρου OneTwoFree παρουσιάζει στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης τη φουτουριστική περιπέτεια PoiosTheleisNaGineis.com. Η παράσταση πραγματεύεται τη σχέση των νέων με τα videogames και το Διαδίκτυο, τη στρεβλή αντίληψη της πραγματικότητας μέσα από το διαρκές game playing των εφήβων που οδηγεί στον εθισμό, όταν τα όρια ζωής και φαντασίας γίνονται ολοένα και πιο ρευστά.
Η παράσταση με χρήση νέων τεχνολογιών, 3d anination, projection mapping και σωματικού θεάτρου εξερευνά θέματα που απασχολούν τους εφήβους, οι οποίοι θα πραγματοποιήσουν ένα ταξίδι αυτογνωσίας προς την ενηλικίωση κινούμενοι σε δύο παράλληλους κόσμους, αυτόν της πραγματικής ζωής και εκείνον της εικονικής ζωής ενός διαδικτυακού παιχνιδιού. Τα όρια μεταξύ online και offline ζωής δεν είναι ξεκάθαρα, η ταυτότητα που σε προσδιορίζει χάνεται ή αντικαθίσταται και η πλασματική ζωή μοιάζει να γίνεται η μόνη πραγματικότητα.
Περίληψη του έργου: Ένας έφηβος, ο Οδυσσέας, προσπαθεί να ξεφύγει από τη ρουτίνα της καθημερινότητας παίζοντας videogames ώσπου ανακαλύπτει ένα καινοτόμο παιχνίδι εικονικής πραγματικότητας. Το avatar του ζει, παίζει και ερωτεύεται μέσα σε ένα εικονικό σύμπαν που μοιάζει ασφαλές, περιπετειώδες και φανταχτερό. Οι ήρωες του έργου βρίσκουν καταφύγιο σε έναν κόσμο όπου μπορούν να είναι όπως ακριβώς έχουν φανταστεί, όπου δεν κινδυνεύουν αφού μπορούν να είναι αλώβητοι, όπου ακόμα κι αν κινδυνεύσουν η λύση μοιάζει πολύ εύκολη: με το πάτημα ενός κουμπιού μπορούν να ξεκινήσουν πάλι από το μηδέν. Ένας κόσμος στον οποίο όλοι μπορούν να εισέλθουν. Χωρίς κριτήρια, ειδικές προδιαγραφές και εξετάσεις εισαγωγής.
Τι γίνεται όμως αφού μπεις σ αυτόν τον κόσμο και, κυρίως, πώς μπορείς να επιστρέψεις και να δημιουργήσεις την πραγματική σου ταυτότητα;
Η παράσταση έχει αντλήσει μέρος του θεματικού υλικού της από έρευνα σε εφήβους σχετικά με το φαινόμενο του εθισμού σε ηλεκτρονικά πολυχρηστικά παιχνίδια, την παράλληλη εικονική ζωή και τη δημιουργία σχέσεων που αναπτύσσονται στα videogames.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Πρωτότυπο κείμενο: OneTwoFree
Σκηνοθεσία, Χορογραφίες, Μουσική επιμέλεια: Πάρης Μαντόπουλος
Εικαστική επιμέλεια: Μαρία Παλάντζα
Κοστούμια: Μαρία Παλάντζα, Μαριάνθη Μαυρουδή
3d Animation: Κωστής Εμμανουηλίδης, Χρήστος Κολιός
Αrtwork: Humantype Athens
Διανομή (αλφαβητικά)
Κρισάνα Αλεφαντινού, Νικήτας Αναστόπουλος, Λευτέρης Καταχανάς, Σοφία Παλάντζα.
Διάρκεια παράστασης: 75min (χωρίς διάλειμμα)
ΚΑΙ Καθημερινές πρωινές παραστάσεις για σχολεία
210 9328034, 6986192208
info@onetwofreetheatre.gr
κ. Κουτσούμπας Δημήτρης
T: 6944 436974, 210 3418589, 2103418550
ΗΜΕΡΕΣ & ΩΡΕΣ
- Πέμπτη 05/01, 10:30
- Παρασκευή 06/01, 10:30
- Κυριακή 08/01, 18:00
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ
- Τιμές εισιτηρίων:
Γενική είσοδος: 9 ευρώ (προπώληση)
10 ευρώ (ταμείο την ημέρα της παράστασης)
Μειωμένο: 8 ευρώ
Ειδική τιμή: 5 ευρώ
