από τον θεατρολόγο και κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα   Ο Γιάννης Σολδάτος είναι σπουδαίος κινηματογραφιστής, ευέλικτος συνεντευξιαστής, έμπειρος εκδότης και μορφωμένος συγγραφέας, που ξέρει να στήνει πλοκή, να πλάθει ή αναδημιουργεί μύθους, να πολιτικολογεί χωρίς να κομματίζεται και να χρησμοδοτεί χωρίς να εκστασιάζεται, να διδάσκει χωρίς να κομπορημονεύεται και να υπάρχει χωρίς να καταβάλλεται. Όχι και λίγα, δε νομίζετε; Είδα με...

  aπό τον κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα   Το πρόθεμα «ευ» ταιριάζει – ως άσκηση αισιοδοξίας σ’ εποχές Κρίσης. Είναι το αντίστοιχο – σε καλύτερη εκδοχή – του αρνητικού «ου», του πρώτου συνθετικού της λέξης «ου-τοπία». Όχι, μπορούμε να πλάσουμε τους τόπους ανα-ψυχής, ειδικά όταν ο βάλτος της καθημερινότητας με τις αποπνικτικές αναθυμιάσεις του μας επιβάλλει την παρουσία του επί δικαίων και αδίκων. Οι ψυχολόγοι λένε ότι σε μεταβατικές εποχές,...

Από τον θεατρολόγο και κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα   Συγκινούμαι ιδιαίτερα γιατί ο δραματικός λόγος μιας γνήσιας κι αυθεντικής πεζογράφου, καταξιωμένης στα μάτια του κοινού, που είχε χτυπηθεί όσο καμία άλλη από τους επίσημους κριτικούς θεάτρου, επιβιώνει μέσα στην Κρίση με την διαχρονική αλήθεια του λόγου της. Τελικά, και τα βραβεία και η αναγνώριση και τα χειροκροτήματα, πρέπει να εκλαμβάνονται ως ατύχημα όσο είμαστε ζωντανοί κι η αντοχή στο...

    Από τον θεατρολόγο και κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα   Το «Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα» σε σύγχρονη – γαλλική – ανεπτυγμένη εκδοχή, με ποιητική έκθεση συναισθημάτων κι αδιέξοδων καταστάσεων που εκπηγάζουν από την αρχετυπική σύγκρουση για την εξουσία μεταξύ αρσενικού και θηλυκού. Στα απομονωμένα χωριά, στις κλειστές αγροτικές κοινωνίες, ο «πατέρας-αφέντης» (για να θυμηθούμε την ταινία των αδελφών Ταβιάννι), αυτή η αποτροπαϊκή κι...

Από τον θεατρολόγο και κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα   Ο Παναγιώτης Χριστόπουλος, που γεννήθηκε στην Καλαμάτα πριν από 34 χρόνια, μπορεί να ξέρει καλά την τέχνη του κινηματογράφου, στο θέατρο όμως έπλασε μια γρήγορη φάρσα (που φιλοδοξεί να είναι μαύρη κωμωδία). Σχηματικοί χαρακτήρες, αμηχανία κι επαναληπτικότητα. Ουδέν το νεώτερον, πλην της αισθητικής των κώμικς, των γκανγκ του βωβού κινηματογράφου και της βιασύνης των νέων να πάνε στο «δια...