Από τον θεατρολόγο και κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα «Η αγάπη είναι πιο κρύα κι από το θάνατο», «Ο Έλληνας γείτονας», «Η χρονιά με τα 13 φεγγάρια», «Ο καυγατζής της Δρέσδης», “Berlin Alexanderplatz”, είναι μερικά από τα αριστουργήματα του πρόωρα αηδιασμένου από το ανθρώπινο είδος Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ. Την αγάπη έψαξε σε όλο το έργο του, όχι τη χριστιανική ή βουδιστική αγάπη, αλλά την αγάπη προς τον πλησίον και συγκεκριμένα την αγάπη για τον...

  ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΠΟΥΡΑ   Στις εποχές της Κρίσης οι άνθρωποι αναγκάζονται να υπερβούν τα όριά τους. Οι καλλιτέχνες είναι εξ ορισμού «μεθοριακά» άτομα, που ζουν πέρα από τις συνήθεις νόρμες, εξοικειωμένοι με την αδιάκοπη υπαρξιακή κρίση, ελαστικοί και «πλαστικοί» στο έπακρο. Πηγαίνοντας σχεδόν κάθε βράδυ και σε άλλη θεατρική σκηνή, οφείλω να επισημάνω έστω κι επιγραμματικά ορισμένες ερμηνείες άξιες για βραβείο. Στην αίθουσα Black Box του...

Από τον θεατρολόγο και κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα   Μπορεί κανείς να διαφωνεί όσο θέλει με το δραματικό έργο ζώντων και περασμένων εποχών συγγραφέων, όμως δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη διαχρονικότητα ενός «καλοφτιαγμένου» έργου, που απεικονίζει μέσα από κάποιο φαντασιακό πρίσμα την εποχή του και καταδεικνύει τις αντιφάσεις του δημιουργού του. Για τον Ξενόπουλο ο λόγος, ο οποίος και στην υπερσυντηρική «Διάπλασις των Παίδων» αρθρογραφούσε και...

ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΠΟΥΡΑ Όταν σε κλέβουν …έχεις κάτι αξιοζήλευτο, όταν σε διασκευάζουν υπάρχεις, όταν ασχολούνται με την ψυχανάλυσή σου έναν και πλέον αιώνα μετά το θάνατό σου, ε, τότε είσαι ή σημαντικός ή …περιπεπλεγμένος (ή και τα δύο). Ο αφορισμένος Εμμανουήλ Ροΐδης αναβιώνει στο Φεστιβάλ Αθηνών χάρη στην εμπνευσμένη πειραματική απόπειρα του δοκιμασμένου και καταξιωμένου Δημήτρη Μαυρίκιου να διαβάσει παράλληλα το έργο και τη ζωή του. Η...

ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΠΟΥΡΑ   Το να συγκρίνεις ψυχώσεις ακούγεται οξύμωρο, όταν πρόκειται όμως για το έργο της (μη) ιδανικής αυτόχειρος Σάρα Κέιν με τίτλο «4,48 Ψύχωση» (που το είχε ανεβάσει με θαυμαστό μονολογικό τρόπο η Ρούλα Πατεράκη το 2002) και παίζεται ταυτόχρονα σε δύο αθηναϊκές σκηνές που τις χωρίζουν μόνο λίγα τετράγωνα στην Αθήνα της Κρίσης και της ομαδικής απόγνωσης, ε, τότε τα πράγματα αποκτούν ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Κι όχι επειδή...