Από τον ποιητή και κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα   Στήθη = λόφοι οξύθηλοι.   Αιδοία = δασωμένες κοιλάδες, αποψιλωμένες, πυρπολημένες από τον Ήλιο τής Ηδονής.   Πυγοί = βότσαλα-κορμιά με την ψώρα και τη φθορά των αγαλμάτων. Σώματα βότσαλα σε παραλία μυστική. Ο κινηματογραφιστής Γεράσιμος Ρήγας φωτογραφίζοντας αρχαία ελληνικά και ρωμαϊκά βεβαίως σώματα σε σκοτεινόμαυρες ακρογιαλιές από απόσταση 70 cm τονίζει τα ίχνη...

  Κυρία Νικήτα είστε ένας πολυπράγμων, πολυπρισματικός, αναγεννησιακός άνθρωπος. Πρόσφατα υποστηρίξατε την διδακτορική σας διατριβή κι ανακηρυχθήκατε διδάκτωρ Ιατρικής. Είστε και νιόπαντρη. Θα λέγαμε ότι είστε ένας ευτυχισμένος άνθρωπος; Νιώθετε έτσι;   Τα νιώθω υπερβολικά όλα αυτά, κυρίως προερχόμενα από κάποιον που χαρακτηρίζεται από τις παραπάνω λέξεις. Σας ευχαριστώ.  “Η ευτυχία της ψυχής, είναι πολύ μεγάλο πράγμα” για να παραφράσω το...

εφιαλτικό κι επίκαιρο πάντα, αποδυναμωμένο όμως από τη νέα διασκευή των Ρόμπερτ Άικι και Ντάνκαν Μακμίλαν που δίνουν βάρος στην παράνοια του κεντρικού ήρωα ελαχιστοποιώντας την κοινωνική Κόλαση με την οποία κονταροχτυπιέται αυτός ο καθυστερημένος έφηβος αποφεύγοντας την ενηλικίωση που συνεπάγεται την αλλοτρίωσή του.   Από τον θεατρολόγο και κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα…   Οι εφιαλτικές προφητείες του Όργουελ για έναν κόσμο διοικούμενο...

ο μύθος τού αιώνια επαναστατημένου εφήβου, στο θέατρο Παραμυθίας, δια χειρός, φωνής, σώματος και πνεύματος Αλμπέρτας Τσοπανάκη, σκηνοθετημένο από την εμβριθή Μαρίκα Θωμαδάκη, για δεύτερη φορά, φέτος με έκδηλη την ποιητικότητα τού κειμένου, παραπέμποντας στην «Ψύχωση» τής Σάρα Κέιν και στο «1984» τού Όργουελ.   Από τον θεατρολόγο και κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα…   Ξαναείδα την κατά Αλμπέρτα Τσοπανάκη «Φράνσις» σε μίνιμαλ εκδοχή φέτος, τής...

  Τρεις σπουδαίοι σύγχρονοι Έλληνες ποιητές μέσα από τα κριτικά κείμενά μου στο τεύχος 174 του περιοδικού ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ, έτος 36ο, απρίλιος-ιούνιος 2017   Από τον ποιητή, θεατρολόγο και κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα                                                                                                              Κική Δημουλά, Άνω τελεία, ποίηση, εκδόσεις Ίκαρος, Αθήνα 2016, σ. 48.   Στη συνήθη ρητορική τής απορίας κάθε απώλειας επαφής...