Από τον κριτικό λογοτεχνίας Κωνσταντίνο Μπούρα
Γράφω και ξαναγράφω για το ίδιο βιβλίο, αφού κάθε φορά που το παρουσιάζουμε και το ξαναμελετώ ανακαλύπτω καινούργιες φιλοσοφικές πτυχές κάτω από την φαινομενικά ανέμελη επιφάνειά του. Όμως έτσι δεν είναι κι η θάλασσα όταν την κοιτάς από ψηλά;
Ένα μεταφυσικό μυθιστόρημα για αναγνώστες του μέλλοντος, άλλων εποχών, μακρινών σ’ εμάς. Η αμφιθυμία της πρωταγωνίστριας καθίσταται κβαντικώς μοιραία γιατί οφείλεται σε έλλειψη αυτογνωσίας, ελλιπή αυτοπεποίθηση και μηδενική αυτοεκτίμηση. Ο έρωτας ως θανάσιμη οδική παγίδα για αρχάριους οδηγούς χωρίς δίπλωμα. Εφηβική-μετεφηβική εξιδανίκευση του ερωτικού συντρόφου ως παντοδύναμου Θεού, γνώστη κι εγγυητή ασφαλούς επιλύσεως απάντων των προβλημάτων. Η υπαρξιακή αγωνία της δραματικής προσωπίδος της Φιλιώς Τρανταφυλλίδου αναζητεί έξωθεν λόγους για να αντέξει και να σταθεί όρθια στον ανεμοστρόβιλο της Ζωής, ενώ η λύση βρίσκεται απλώς μέσα της, μόνο που πρέπει να περάσει από το Καθαρτήριο για να τη βρει: η αποδοχή του εαυτού ως τέλειου τέκνου του Δημιουργού καταλύει όλες τις αναστολές, καταρρίπτει όλα τα εμπόδια ανάμεσα στην Ευτυχία και στην κατάκτησή της.
Το χιούμορ είναι συστατικό στοιχείο της καταβύθισης της Φιλιώς Τριανταφυλλίδου στο Συλλογικό Ασυνείδητο. Χάρη σ’ αυτό τονίζεται η θεατρικότητα της Ζωής. Η συμβατικότητα των ανθρώπινων σχέσεων και η συνειδητοποίηση της είναι αυτό που μας σώζει από το Έρεβος. Λειτουργεί ως παυσίλυπος και παυσίπονος αναστοχασμός. Ακριβώς όπως λειτουργεί στην ψυχή του αναγνώστη κι αυτό το πόνημα της πολυσπουδαγμένης Φιλιώς Τριανταφυλλίδου, που απεργάζεται τώρα καινούργια αγαθά για το ανθρώπινον είδος.
Κωνσταντίνος Μπούρας
