Μια εκπληκτική παράσταση με υπέροχο σκηνικό, εξαιρετικά κοστούμια, θαυμάσιους ηθοποιούς, υποδειγματική σκηνοθεσία, αλλά με ένα αφόρητα μονολογικό και άτεχνο δραματουργικά κείμενο ενός παρανοϊκού με μανία καταδίωξης που έχει όμως «ρεύμα» και επίδοξους μιμητές (!!!) μόνο και μόνο γιατί λέγεται Τόμας Μπέρνχαρντ κι αυτό ήταν το «κύκνειο άσμα» του [ευτυχώς! δεν θα …γράψει κι άλλα τέτοια].

 

Από τον θεατρολόγο και κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα

  

Να ξεκινήσω με την επισήμανση ότι η κυρία Ειρήνη Λεβίδη συνεχίζει ακάθεκτη και πιστή στο πνεύμα του εκλιπόντος Λευτέρη Βογιατζή την εξαιρετική δουλειά της νέας Σκηνής στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων. Διαβάζοντας το σημείωμα της Δρος Νίνας Κασσιανού για την φωτογραφική έκθεση που φιλοξενείται στο φουαγιέ του θεάτρου, συγκινήθηκα δεόντως αφού σκέφτηκα ότι το ποιοτικό στην Τέχνη δεν χάνεται κι αφήνει τα ίχνη του στο Χρόνο…

 

Είχα δει σε αυτόν τον χώρο το «Ρίτερ, Ντένε, Φος» σε σκηνοθεσία του χαρισματικού Λευτέρη Βογιατζή και με ηθοποιούς-ιερά τέρατα πλέον σήμερα. Είχα απολαύσει την παράσταση πάνω από τρεις φορές. Προχθές όμως έφυγα στη μέση. Για την ακρίβεια, στο διάλειμμα. Τι πενιχρή καταγγελία του ναζισμού-φασισμού από έναν ξεμωραμένο, παρανοϊκό-ψυχωσικό συγγραφέα, που νομίζει ότι ο αενάως επαναλαμβανόμενος μονόχορδος και μονότονος μονόλογος μπορεί να αφορά ΚΑΙ τον θεατή. Όχι, κύριε, δεν μας αφορά. Δεν είμαστε άτομα περιορισμένων νοητικών ικανοτήτων για να ενστερνιστούμε το ότι «η επανάληψις είναι μήτηρ της μαθήσεως». Της …παθήσεως είναι μήτηρ και κόρη της δικής σας ψυχοπάθειας, που δεν είναι καν χαριτωμένη κι αυτοσαρκαστική, στερείται ειρωνείας και χιούμορ και μοιάζει με κακόγουστη φάρσα, γιατί η σοβαροφάνεια και ο εγωκεντρισμός είναι πλέον τόσο ξεπερασμένος που καταντάει εμετικός κι αντιαισθητικός. Το μόνο φασιστικό που καταφέρατε κύριε Μπέρνχαρντ να καταγγείλετε είναι οι δικές σας ανυπόφορες εμμονές και οι ιδεοληψίες σας. Ναι, αυτό είναι ένα θέμα, άκρως δραματικό. Μόνο που πρέπει να βρεθεί ένας άλλος να το δραματοποιήσει και να ενσωματώσει ψήγματα από αυτό το κακογραμμένο, απαράδεκτο έργο σας. Λυπάμαι που έχετε πεθάνει, γιατί δεν είναι ωραίο να βρίζεις έναν νεκρό, αν όμως είχατε γράψει κάτι του στυλ «Βρίζοντας το κοινό», θα ήσασταν ίσως περισσότερον ευθύβολος. Αρκετά όμως μ’ εσάς και με το παραφουσκωμένο εγώ σας. Γράψατε κάτι που παραπέμπει στην «Διήγηση της υπηρέτριας Τσερλίνε» και στις «Δούλες» του Ζενέ, αλλά στο πιο …ατέχνως μονολογικό του.

 

Εξαιρετική η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη. Την προτείνω ανεπιφυλάκτως για βραβείο υποκριτικής πρώτου γυναικείου ρόλου. Η μέθοδος Στανισλάβσκι υποδειγματικά εφαρμοσμένη στο σιδέρωμα υποκαμίσων!!! Φανταστική στο ρόλο της. Πήρε το «τίποτα» και το έκανε σύμπαν. Με την ίδια λογική μπορεί να ερμηνεύσει συναρπαστικότερα ίσως τον τηλεφωνικό κατάλογο!!!

 

Εύσημα οφείλονται και στην Κλειώ Μπομπότη για τα ιδιοφυή εμπνευσμένα σκηνικά και στην Ιωάννα Τσάμη για τα ταιριαστά κοστούμια εποχής.

 

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Καραντζάς επέτυχε έναν άθλο: να υποσκελίσει και να υποκαταστήσει το ανύπαρκτο κείμενο με την σκηνοθετική μαεστρία του. Εύγε. Στο μέλλον ας διαλέγει τουλάχιστον κείμενα που να έχουν κάτι να πουν για να μην χρειάζεται να κάνει τους …άθλους του Ηρακλή!!!

 

Όλοι οι ηθοποιοί μοναδικοί κι ανεπανάληπτοι στους ισχνούς, παράλληλους μονολόγους τους: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Χρήστος Στέργιογλου, Μαρία Σκουλά, Υβόννη Μαλτέζου, Γιώργος Μπινιάρης, Άννα Καλαϊτζίδου, Σύρμω Κεκέ, Παναγιώτης Εξαρχέας.

Όλοι οι συντελεστές αξιοθαύμαστοι:

Μετάφραση: Έρι Κύργια
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς
Βοηθός σκηνοθέτη: Θεοδώρα Καπράλου
Σκηνικά: Κλειώ Μπομπότη
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Κίνηση: Ζωή Χατζηαντωνίου
Μουσική: Γιώργος Πούλιος
Φωτογραφίες-βίντεο: Γκέλυ Καλαμπάκα
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Παραγωγός: Γιώργος Λυκιαρδόπουλος…

 

 

Κωνσταντίνος Μπούρας

www.konstantinosbouras.gr

 

 

INFO:

 

http://tickets.public.gr/event/plateia-iroon/

Τόμας Μπέρνχαρντ
Πλατεία Ηρώων
(Heldenplatz)

ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
από 21 Απριλίου

στο Θέατρο Οδού Κυκλάδων
«Λευτέρης Βογιατζής»
Κυκλάδων 11 & Κεφαλληνίας, Κυψέλη | τηλ. 210 8217877

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς

Το κύκνειο άσμα του Τόμας Μπέρνχαρντ, ενός εκ των κορυφαίων συγγραφέων της σύγχρονης λογοτεχνίας, την Πλατεία Ηρώων (Heldenplatz), παρουσιάζει από την 3η Φεβρουαρίου 2017 η Λυκόφως σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Καραντζά με τους Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Χρήστο Στέργιογλου, Μαρία Σκουλά, Υβόννη Μαλτέζου, Γιώργο Μπινιάρη, Άννα Καλαϊτζίδου, Σύρμω Κεκέ, Παναγιώτη Εξαρχέα.

Ο Καθηγητής Σούστερ, ο μεγάλος απών του έργου, αυτοκτονεί πέφτοντας από το παράθυρο του διαμερίσματός του στην πλατεία Ηρώων της Βιέννης, την ίδια πλατεία, όπου τον Μάρτιο του 1938 ο Χίτλερ είχε γίνει δεκτός με κραυγές επευφημίας από τους κατοίκους της πόλης. Η προσωπικότητά του φωτίζεται μέσα από τις διηγήσεις των οικείων του και φωτίζει με τη σειρά της τον κίνδυνο από την άνοδο του φασισμού, την τυραννική επιβολή του παρελθόντος πάνω στα άτομα και την κωμωδία της ύπαρξης.

Κωμωδία του παραλόγου ή δριμεία κριτική κατά της Αυστρίας, το έργο καυτηριάζει τους πάντες και τα πάντα: την πατρίδα, τους Αυστριακούς, το θέατρο, τη μουσική, τους θεσμούς, τα αστικά σαλόνια, τις συζυγικές σχέσεις, τον ακαδημαϊκό κόσμο, την πολιτική ζωή

Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Burgtheater της Βιέννης, το 1988, ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων εξαιτίας των σχολίων περί αντισημιτισμού των κατοίκων της πόλης και των υπαινιγμών για την προσωπικότητα του Αυστριακού Προέδρου.

Μετάφραση: Έρι Κύργια
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς
Βοηθός σκηνοθέτη: Θεοδώρα Καπράλου
Σκηνικά: Κλειώ Μπομπότη
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Κίνηση: Ζωή Χατζηαντωνίου
Μουσική: Γιώργος Πούλιος
Φωτογραφίες-βίντεο: Γκέλυ Καλαμπάκα
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Παραγωγός: Γιώργος Λυκιαρδόπουλος

Μια συμπαραγωγή της Λυκόφως με το Θέατρο Οδού Κυκλάδων «Λευτέρης Βογιατζής»

Ερμηνεύουν οι: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Χρήστος Στέργιογλου, Μαρία Σκουλά, Υβόννη Μαλτέζου, Γιώργος Μπινιάρης, Άννα Καλαϊτζίδου, Σύρμω Κεκέ, Παναγιώτης Εξαρχέας

Λίγα λόγια για τον Τόμας Μπέρνχαρντ:
Ο Τόμας Μπέρνχαρντ κατατάσσεται στους κορυφαίους συγγραφείς της σύγχρονης λογοτεχνίας, μαζί με τον Σάμουελ Μπέκετ και τον Τζέιμς Τζόις. Το έργο του έχει χαρακτηριστεί ως «το μεγαλύτερο επίτευγμα στη λογοτεχνία από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά». Ο ίδιος το έχει ονομάσει «ένα ολοκληρωμένο κωμικο-φιλοσοφικό πρόγραμμα». Είναι ο συγγραφέας που έκανε τη γερμανική γλώσσα, την «επιτηδευμένη και αδέξια» όπως τη χαρακτήριζε ο ίδιος, να ακουστεί όπως ποτέ στο παρελθόν, προσδίδοντάς της έναν ρυθμό αμιγώς μουσικό και «νεκρώνοντας, από την αρχή κιόλας, τις ολοκληρωμένες προτάσεις που θα ήταν ενδεχομένως δυνατόν να σχηματιστούν».

Βιογραφικό Δημήτρη Καραντζά
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1987. Σπούδασε στην Ανώτερη Δραματική Σχολή “Εμπρός-Θέατρο-εργαστήριο” και στο τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Έχει σκηνοθετήσει τα: “Δωδέκατη Νύχτα” του Ουίλιαμ Σαίξπηρ (Εθνικό Θέατρο), “Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί” του Χένρικ Ίψεν (Θέατρο Τέχνης), “Τα Κύματα” της Βιρτζίνια Γούλφ (Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών), “Τέφρα και Σκιά” του Χάρολντ Πίντερ (Θέατρο Ροές), “Φαέθων” του Δημήτρη Δημητριάδη (Θέατρο της Οδού Κυκλάδων- Λ.Βογιατζής), “Σλάντεκ” του Έντεν φον Χόρβατ (Θέατρο Πόρτα), “Ελένη” του Ευριπίδη (Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, Πειραιώς 260- Φεστιβάλ Αθηνών), “Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε” του Λουίτζι Πιραντέλλο (Εθνικό Θέατρο), “Ο Κυκλισμός του τετραγώνου” του Δημήτρη Δημητριάδη (Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών), “Η Κοκκινοσκουφίτσα” του Σ.Μπάραμπ (Εθνική Λυρική Σκηνή), “Ελένη” του Ευριπίδη (Εθνικό Θέατρο- Εφηβική Σκηνή), “Ο Μικρός Έγιολφ” του Χένρικ Ίψεν (Φεστιβάλ Αθηνών 2013, Θέατρο Πόρτα), “Θείος Βάνιας” του Α. Τσέχωφ (Θέατρο του Νέου Κόσμου, συνσκηνοθεσία με τον Ε. Λυγίζο), “Οδυσσεβάχ” της Ξένιας Καλογεροπούλου (ΘέατροΠόρτα), «Η γυναίκα που κάθεται” του Δ.Καραντζά (Θέατρο Άρτι), “The new electric ballroom” του Έντα Ουόλς (Θέατρο Χώρα), “Ιβάνοφ” του Ά. Τσέχωφ (Θέατρο Χώρα), “Χιόνι στο στόμα” του Δ. Καραντζά (Αμόρε- Θέατρο του Νότου).

Συμμετείχε στο Festival d’ Avignon (68th edition) με τον “Κυκλισμό του Τετραγώνου” και στο Kunsten Festival Des Arts 2015 ως guest artist στο Residence and Reflections project. Toν Σεπτέμβριο του 2015 “Ο Κυκλισμός του Τετραγώνου” παρουσιάστηκε στο Gulbenkian Foundation (Proximo Futuro) στη Λισαβόνα. Το 2016 το Εθνικό Θέατρο της Νορβηγίας προσκάλεσε την παράστασή του “Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί” στο πλαίσιο του Ibsen Festival 2016.

Θέατρο Οδού Κυκλάδων «Λευτέρης Βογιατζής»
Κυκλάδων 11 & Κεφαλληνίας, Κυψέλη | τηλ. 210 8217877

Ημέρες & ώρες παραστάσεων:
Τετάρτη: 20.00
Πέμπτη & Παρασκευή: 20.30
Σάββατο: 21.00
Κυριακή: 19.00

Τιμές εισιτηρίων
Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή
16 κανονικό και 12 μειωμένο (Φοιτητικό, Ανέργων ΑμεΑ)

Σάββατο & Κυριακή:
18 κανονικό και 12 μειωμένο (Φοιτητικό, Ανέργων ΑμεΑ)

Διάρκεια Παράστασης:
140 λεπτά (με διάλειμμα)

ΘΕΑΤΡΟ ΟΔΟΥ ΚΥΚΛΑΔΩΝ
«Λευτέρης Βογιατζής»
Κυκλάδων 11 & Κεφαλληνίας
Κυψέλη

τηλ 2108217877

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
Από 3 Φεβρουαρίου 2017
Τετάρτη 20.00
Πέμπτη & Παρασκευή 20.30
Σάββατο 21.00
Κυριακή στις 19.00

ΔΙΑΡΚΕΙΑ
140 ‘ (με διάλειμμα)

ΤΙΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ
16€ Κανονικό [Τετάρτη-Παρασκευή]
18€ Κανονικό [Σάββατο-Κυριακή]
12€ Φοιτητικό, Ανέργων, ΑΜΕΑ (*)
12€ άνω των 65 ετών (Τε-Παρασκευή)

(
*) Τα εκπτωτικά εισιτήρια εκδίδονται σε συγκεκριμένες θέσεις του θεάτρου


ΠΑΡΑΛΑΒΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Τα εισιτήρια που αγοράζονται τηλεφωνικά ή online μπορούν να παραληφθούν με μια ταυτότητα ή με την κάρτα που χρησιμοποιήθηκε, οποιαδήποτε στιγμή από τα ταμεία του θεάτρου

E-TICKET
Αν διαθέτετε εκτυπωτή, μετά την ηλεκτρονική αγορά σας, μπορείτε να κατεβάσετε σε αρχείο PDF τα εισιτήριά σας και να τα εκτυπώσετε, ώστε να εισέλθετε με τα εκτυπωμένα εισιτήρια, χωρίς να χρειαστεί να τα παραλάβετε από το ταμείο.

ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ:
Η νέα ΣΚΗΝΗ
ΑΦΜ: 090111292
ΔΟΥ: ΙΓ Αθηνών