ΣΧΟΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΥΨΗΛΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ
Από τον θεατρολόγο και κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα
Η Θεατρική ομάδα του 2ου Γυμνασίου Βούλας και αποφοίτων, έστησε μια διασκεδαστική παράσταση με ρυθμό, ζωντανή μουσική με τη σχολική χορωδία που δρέπει δάφνες διεθνώς και παρουσίασε με ξεκαρδιστικό τρόπο το πασίγνωστο κινηματογραφικό σουξέ όλων των εποχών “Το ξύλο βγήκε απ’ τον παράδεισο”, την Κυριακή 26 Απριλίου, ώρα 8:30, στο αμφιθέατρο του 2ου Γυμνασίου Βούλας (Προόδου και Λ. Βουλιαγμένης).
Δουλειά συνόλου, με ομόνοια, τεχνογνωσία, επαρκείς εμψυχωτές, άριστους διοργανωτές και τους αποφοίτους σε ρόλους πρωταγωνιστικούς. Θαυμάζω ιδιαίτερα την αυτοθυσία του γυμνασιάρχη Γιαννακόπουλου, της σκηνοθέτιδος Φραγκεδάκη Δέσποινας (συνταξιούχου καθηγήτριας των καλλιτεχνικών), της διευθύντριας ορχήστρας Σιαφλά Πέρσας και όλων των παιδιών (που με συμπαραστάτες τους γονείς τους) μας έδωσαν ένα ψυχαγωγικό θέαμα που σπανίως απολαμβάνεις στις επαγγελματικές σκηνές, αφού εδώ υπήρχε και αθωότητα και χάρη και κέφι και μπρίο και μεράκι, αλλά προπαντός η εκχειλίζουσα ορμή της νιότης που συμπαρέσυρε και τους πλέον βαρύθυμους. Μία χαρακτηριστική εφαρμογή της λαϊκής φράσης «θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι» (με την καλή την έννοια). Ανυπομονώ να δω και τη «Λυσιστράτη» που θα ανεβάσουν αυτά τα τρομερά παιδιά με τη δασκάλα τους.
Θαύμασα ιδιαίτερα την υποκριτική ορισμένων παιδιών-ταλέντων, που υποδύθηκαν τους ρόλους τους με απόλυτη φυσικότητα και αληθοφάνεια. Μία από αυτές τις ταλαντούχες υπάρξεις είναι και η βαφτισιμιά μου Ειρήνη Αντωνάκη και είμαι ιδιαίτερα περήφανος για την πνευματικότητα το χιούμορ και την ευπλασία αυτής της υπό εξέλιξιν φωτεινής προσωπικότητας. Στη φωτογραφία με τον ιδιαίτερα εκφραστικό Θοδωρή Μιστιλόγλου.
Στην Ελλάδα της Κρίσης, που μόνον πολιτισμό μπορούμε να δημιουργούμε, αυτή η ομάδα είναι ένα καλό παράδειγμα για γονείς, εκπαιδευτικούς, καλλιτέχνες και μαθητές. Μακάρι να τους μιμηθούν κι άλλοι.
Φιλικά κι ενθαρρυντικά,
Κωνσταντίνος Μπούρας
