Σκέψεις πάνω στην «Αυτοβιογραφία» τού Θεοδόση Πελεγρίνη, σε σκηνοθεσία Άννας Σωτρίνη στο Ίδρυμα «Β. και Μ. Θεοχαράκη»
Από τον ποιητή και κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα
H «Α-λήθεια» είναι το αντίθετο τής Λήθης. Ή μήπως αυτό το άλφα δεν είναι στερητικό αλλά ενισχυτικό, προσδίδον έμφαση στην αγαθοεργό και φιλάνθρωπο λειτουργία τής Λήθης; Ο πάλαι ποτέ ένδοξος ακαδημαϊκός κι αξέχαστος σήμερα εργάτης τού Πνεύματος, ο Ευάγγελος Παπανούτσος, έγραφε στο πόνημά του «Ψυχολογία» για τη «νοσταλγία τής ανάμνησης». Αν η μνήμη διορθώνει το παρελθόν κατά το δοκούν και καθιστά (για τον Οδυσσέα) την Πηνελόπη πειθήνια σύζυγο, χωρίς ρυτίδες και μελανά σημεία στο σώμα ή στο χαρακτήρα της, μήπως θα έπρεπε να μείνει για πάντα ο ναυαγός στο αχούρι τής Κίρκης ή στο παλάτι τής Καλυψούς έστω; Μόνο και μόνο για να μην υποστεί την ματαίωση, την απογοήτευση, την απόρριψη ακόμα εκ μέρους τού ολοφώτεινου αντικείμενο τού πόθου του; Όμως όλοι γνωρίζουμε ότι το αντικείμενο τού πόθου μας είναι και φωτεινό και σκοτεινό σε ίσους όρους; Πώς αλλιώς θα επιτυγχάνετο άλλωστε η ισορροπία μεταξύ τού αρσενικού και τού θηλυκού, η ασταθής εκείνη ισορροπία τών αντιθέτων αρχετύπων;
Ο Θεοδόσης Πελεγρίνης δίνει ένα δραματικό μάθημα υψηλής φιλοσοφικής ενατένισης τών εγκοσμίων και απεικονίζει θεατρικώς την σισύφεια μάχη τού ανθρώπου για να γνωρίσει τον εαυτό του και ν’ ανακαλύψει το κρυμμένο νόημα τής επαναλαμβανόμενης στην ασφάλεια τής συνήθειας (όπως επισημαίνει ο πρώην πρύτανης, πρώην υπουργός κι εσαεί ομότιμος πανεπιστημιακός δάσκαλος).
Γράφουμε για να δούμε τι ζήσαμε ή γράφουμε για να αναπλάσουμε αυτά που ζήσαμε σε αποδεκτότερη μορφή; Τα από-μνημονεύματα είναι μυθεύματα ή επανορθώσεις; Πέρα από την ανθρωπίνως κατανοητή ανάγκη τής φιλοτεχνήσεως μιας υστεροφημίας που θα μας κολάκευε, η ανάγκη να μιλήσουμε για τη ζωή μας είναι σαφώς έκθεση όχι μόνον τού εαυτού αλλά και όλων τών άλλων έμψυχων όντων που ανεκλάσθησαν έστω για μια στιγμή στα παράλληλα κάτοπτρα τής συνειδήσεώς μας.
Αυτή η αμφίσημη πολυπραγμοσύνη τού έλλογου συνειδητού και τού ά-λογου υπό-συνείδητου να διορθώσει και να επισκευάσει γεγονότα κι επιθυμίες τού παρελθόντος ώστε να τα καταστήσει αποδεκτά στο παρόν κι απαστράπτοντα στο μέλλον, προσδίδει τη μεγάλη, τη ζωτική ανάγκη τού Ανθρώπου για Αλήθεια, Ομορφιά, Αθωότητα, Αρμονία (με τον εαυτό του πρώτα και με το σύμπαν ύστερα). Προτού μεταστούμε στο Έσχατον Φως, στην Αιώνια Ανατολή, όπου δεν περιμένουμε πλέον καμία δύση και θα καταυγαζόμεθα από τον προβολέα τού Ανεσπέρου Φωτός εσαεί, οφείλουμε όλοι να εξαγνισθούμε δια των πέντε στοιχείων στο Καθαρτήριο τής Γνώσης, όπου αφήνουμε τα ελαττώματά μας να ξεπλυθούν, αφού πρώτον γίνουν ορατά και συγγνωστά. Η συν-χώρεση λαμβάνει χώραν πρώτον εντός μας προκειμένου να επιτευχθεί μετά εκτός και να δυνηθούμε να μεταβούμε στη χορεία τών αθανάτων, στα Ηλύσσια Πεδία, στη Νήσο τών Μακάρων, στον Παράδεισο εκείνων που έχουν ήσυχοι τη συν-είδησή τους και μπορούν να αναπαυθούν για πάντα μετά τών Ηρακλέων κι Ηρακλειδών, εκείνων που ολοκλήρωσαν τους δώδεκα άθλους κι μετέβησαν σε μια άλλη διάσταση, εξαϋλώνοντας κι εξυψώνοντας την κατώτερη ανθρώπινη φύση τους σε δυσθεώρητα ύψη.
Ετούτες κι άλλες πολλές σκέψεις, μού εγεννήθησαν στο συνειδητό καθ’ όσον παρατηρούσα ενεός τον ίδιον τον Καθηγητή, με τρεις εξαίρετους ηθοποιούς και υπό την καθοδήγησιν τής σκηνοθέτιδος να διδάσκουν από σκηνής τού Υδρύματος Θεοχαράκη υψηλήν Φιλοσοφίαν και Τέχνην Ζωής.
Τελικά, η αυτοβιογραφία είναι μια δική μας, ιδιωτική θα έλεγα, ανά-χάραξη τής Μνήμης έτσι ώστε να μας οδηγήσει στην τρίτη ηλικία χωρίς να αναγκαστούμε να καταφύγουμε εις την ζωοποιόν και φιλάνθρωπον Χάριν τής ανοίας. Κι αν η όραση θολώνει κι αν οι άλλες αισθήσεις θαμπώνουν, η Μνήμη μένει άγρυπνος φρουρός τών πεπραγμένων. Εκτός αν την καταστήσουμε έργο ζωής και φιλοτεχνήσουμε τη δική μας εκδοχή πάνω από μίση κι εμπάθειες, κρατώντας την Αγάπη για τον εαυτόν και τον Άλλον. Τότε εξυγιαίνεται το πέρασμά μας από τη γη και λειαίνεται η ατραπός προς το Άπειρο, ένθα η εξελικτική μας πορεία προς το Όντως Όν δεν περατούται… Ποτέ.
Όλοι οι συντελεστές ήταν υπέροχοι κι η υπόγεια αίθουσα τού Ιδρύματος Θεοχαράκη ταιριαστά υποβλητική στο τελετουργικόν τής Σκέψεως.
Συγγραφέας: Θεοδόσης Πελεγρίνης
Σκηνοθεσία- Μουσική επιμέλεια: Άννα Σωτρίνη
Σκηνικά – κοστούμια: Πάγια Μουστάκη- Βεάκη
Βίντεο- Φωτογραφίες: Ευάγγελος Κάλλοου
Βοηθός σκηνοθέτη: Λίνα Νταμάνη
Ερμηνεύουν: Θεοδόσης Πελεγρίνης, Ηλίας Πετροπουλέας, Φώτης Παπαθανασίου και η Μαρία Μπονδούκα.
Ανάμεσα στους ευτυχείς θεατές διέκρινα τον ακαδημαϊκό και πανεπιστημιακό δάσκαλο Ευάγγελο Μουτσόπουλο και τον εθνικό ευεργέτη Χρήστο Μανέα.
Κωνσταντίνος Μπούρας
INFO:
Η «Αυτοβιογραφία» του Θεοδόση Πελεγρίνη σε σκηνοθεσία Άννας Σωτρίνη στο Ίδρυμα Β και Μ Θεοχαράκη
Η «Αυτοβιογραφία» του Θεοδόση Πελεγρίνη, σε σκηνοθεσία Άννας Σωτρίνη, για δύο συνεχόμενα Σαββατοκύριακα (21-22-28 και 29 Ιανουαρίου του 2017), στο Ίδρυμα Β και Μ Θεοχαράκη.
Ένας ιδιόρρυθμος και ευφυής καθηγητής Πανεπιστημίου, μετά από μία λαμπρή σταδιοδρομία, αποφασίζει να γράψει και να εκδώσει την αυτοβιογραφία του. Τα περισσότερα από τα γεγονότα της ζωής του, τα έχει σημειώσει σχολαστικά σε εκατοντάδες καρτέλες. Με την βοήθεια της γραμματέως του, επιχειρεί να βάλει και τις καρτέλες και τις μνήμες του σε τάξη. Ο περίγυρός του όμως έχει άλλες μνήμες, για τα ίδια γεγονότα, με αποτέλεσμα η αυτοβιογραφία να «επιβουλεύεται» τον τίτλο της βιογραφίας γραμμένη από άλλους. Στο φινάλε δημιουργείται μια θεαματική ανατροπή, που αν λειτουργούσε η «ανάποδη πυραμίδα», ο θεατής θα άκουγε απ΄ την αρχή την ιστορία. Εδώ όμως καλείται να τον καλύψει η πρόσφατη μνήμη του …
Πρόκειται για μια γοητευτική παράσταση, με αρκετές εκπλήξεις και δυνατές ερμηνείες.
Συντελεστές:
Συγγραφέας: Θεοδόσης Πελεγρίνης
Σκηνοθεσία- Μουσική επιμέλεια: Άννα Σωτρίνη
Σκηνικά – κοστούμια: Πάγια Μουστάκη- Βεάκη
Βίντεο- Φωτογραφίες: Ευάγγελος Κάλλοου
Βοηθός σκηνοθέτη: Λίνα Νταμάνη
Ερμηνεύουν: Θεοδόσης Πελεγρίνης, Ηλίας Πετροπουλέας, Φώτης Παπαθανασίου και η Μαρία Μπονδούκα.
«Αυτοβιογραφία», του Θεοδόση Πελεγρίνη
Σάββατο 21
Κυριακή 22
Σάββατο 28
Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2017
Ίδρυμα Β και Μ Θεοχαράκη Βασ.Σοφίας 9 & Μέρλιν 1, Αθήνα
Τηλέφωνο κρατήσεων: 210.3611206
Ώρα έναρξης: 21.00
Διάρκεια παράστασης: 60 συναπτά λεπτά
Εισιτήρια: γενική είσοδος 10 ευρώ, άνεργοι, φοιτητές ΑΜΕΑ, 5 ευρώ.
Ισχύουν οι ατέλειες.
