Από τον θεατρολόγο και κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα
Ο σαιξπηρικός μισάνθρωπος “Τίμων ο Αθηναίος”, μαζί με τον “Μισάνθρωπο” του Μολιέρου, ανιχνεύουν τη σκοτεινή φύση τού ανθρώπου, που προτιμά το έχειν από το είναι και το κατέχειν από το δοθήναι. Πόσο επίκαιρο φαντάζει σήμερα που όλες οι οικονομικές μας ασφάλειες καταρρέουν κι ό,τι είχαμε στην άκρη εξανεμίζεται και το μόνο που μένει είναι οι φίλοι μας και η αλληλεγγύη τών αγνώστων. Φαίνεται ότι το Σύμπαν αποφάσισε να μας τιμωρήσει για τον ατομικισμό μας, για την εγωκεντρική μας συμπεριφορά, για την απληστία, για την κατασπατάληση τών φυσικών πόρων αυτού τού υπέροχου γαλαζοπράσινου πλανήτη που μας φιλοξενεί και μας αντέχει, όταν δεν δυσανασχετεί με σεισμούς, λιμούς, λοιμούς και καταποντισμούς…
Ο Αλέξανδρος Κοέν είναι ταλαντούχος και θα γίνει μεγάλος. Κι αυτό το λέω μετά λόγου γνώσεως. Ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ ότι σαιξπηρικός “Τίμων ο Αθηναίος” που τον είχα διδαχθεί στο Ηρώδειο με το Δημήτρη Χορν σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Τριβυζά, και τον είχα διδαχθεί στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών τού Πανεπιστημίου Αθηνών με τον αλησμόνητο Μάριο Πλωρίτη, ότι θα ήταν τόσο σύγχρονος, τόσο επίκαιρος, τόσο ζωντανός όσο στην παράσταση τού Σύγχρονου Θεάτρου σε μετάφραση (διασκευή) και σκηνοθεσία Αλέξανδρου Κοέν. Ήταν τόσο πρωτότυπη η δουλειά τού ρηξικέλευθου σκηνοθέτη που επισκίασε τούς πάντες.
Σε ένα σκηνικό-αρένα, που θυμίζει σαδομαζοχιστικό κλαμπ, με άπειρη λιτότητα σκηνικών, με μπαρόκ κοστούμια κι ελάχιστα σκηνικά αντικείμενα οι ηθοποιοί λυκνίζονται σε μια τεράστια διαγώνια πασαρέλα, μεταφέροντας την κενότητα και την ματαιοδοξία τους ως ιό που βιάζεται να μεταδοθεί. Η αυτοεξορία τού μισανθρώπου πλέον Τίμωνα δίδεται υπέροχα με το λευκό κρεβάτι νοσοκομείου και το υπέροχο κοστούμι με υπογραφή Celebrity Skin. Τα σκηνικά οφείλονται στην Χριστίνα Κωστέα. Όσο για τους φωτισμούς, αξίζουν έπαινοι στην Κατερίνα Μαραγκουδάκη. Για την κινησιολογία υπεύθυνος “κέρβερος” (όπως μαρτυρεί το άψογο επαγγελματικό αποτέλεσμα) ήταν η Φρόσω Κορρού.
Από τους ηθοποιούς δεν θα ξεχωρίσω κανέναν. Ήταν ένα απόλυτα καλοκουρδισμένο και ομοιογενές σύνολο υποκριτών (ή τεχνιτών τού Διονύσου, αν προτιμάτε). Ουδεμία παραφωνία, καμία τάση αυτοπροβολής. Καμία χάρη σε κανέναν. Ο σκηνοθέτης ως ακριβοδίκαιος δικαστής ανασύρει από τον καθένα το καλύτερο στοιχείο του, το καταθέτει στον κοινό λογαριασμό και μετά κάνει υπερανάληψη υπέρ τού θεάματος. Ιδιοφυής ο Αλέξανδρος Κοέν ξέρει την υψηλή τέχνη να ενορχηστρώνει σύνολα και να εμπνέει ομάδες. Θα μπορούσε να διδάξει μάνατζμεντ στους πολιτικούς μας. Αλλά τι λέω; Το σύγχρονο θέατρο τής πολιτικής είναι μάλλον κακόγουστο και με αλυσσοδεμένους θεατές που παρακολουθούν εκόντες-άκοντες.
Αλλά ας γυρίσουμε στην παράσταση. Το να ξαναζωντανεύεις κείμενα άλλων αιώνων είναι άθλος. Το να ανεβάζεις κλασικό ρεπερτόριο υποκαθιστώντας τα κρατικά θέατρα είναι άθλος. Το να είσαι ο εαυτός σου και να αρέσεις είναι μαγκιά και τσαμπουκάς. Το ταλέντο δεν χρειάζεται επιχορηγήσεις. Οι χαμερπείς χορηγοί σκοτώνουν τους δημιουργούς. Οι υγιείς κι ανιδιοτελείς έπαινοι τους εξακοντίζουν στο ζενίθ τής δημιουργικότητάς τους. Αγαπητοί φίλοι, μην χάσετε αυτή την παράσταση. Θα με θυμηθείτε.
Κωνσταντίνος Μπούρας
www.konstantinosbouras.gr
πληροφόρηση:
Εισιτήρια: 15€, μειωμένο 10€.
Παραστάσεις: Δευτέρα και Τρίτη, ώρα 21:15 (έως Τρίτη 11 Μαρτίου 2014)
Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά (χωρίς διάλειμμα).
Σύγχρονο Θέατρο, Ευμολπιδών 45 Γκάζι
Τηλ. 210-3464.380
