σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα
από τον θεατρολόγο και κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα
Ένας Άμλετ πανομοιότυπος με τους άλλους, χωρίς καμία έκπληξη, για το φόβο των …ρασοφόρων ίσως, των τα φαιά φορούντων, των υπερμάχων της ηθικής (των άλλων), των σχιζόντων τα ιμάτια για την τιμιότητα (των άλλων, ποτέ τη δική τους)…
Ο Γιάννης Κακλέας είναι συνηθισμένος σε πρωτοποριακά θεάματα, με κίνηση μεγάλου πλήθους, με λατρεία της γυμνότητος ή της ημιγυμνότητος έστω (για να μην τον συγκρίνουμε ατυχώς και με τον Κωνσταντίνο Ρήγο)… Ο Κακλέας ξέρει όσο κανένας άλλος να θεατροποιεί με γνώμονα την αισθητική των κόμικς, είναι φιλελεύθερος και ανοικτός στις προκλήσεις των καιρών μας.
Έτσι πήγα κι εγώ ο έρμος να δω κάτι το προκληκτικό, το καινούργιο, το …νέο (ν) έστω. Αντ’ αυτού είδα μια απολύτως συμβατική παράσταση που θα μπορούσε να σταθεί σε οποιοδήποτε επαρχιακό θέατρο χωρίς να προκαλεί τα ήθη και τα έθιμα της περιοχής, χωρίς να θίγει πρόσωπα και καταστάσεις, χωρίς να υπαινίσσεται καν το παρακμιακό και τριτοκοσμικό στοιχείο της μυθικής Δανιμαρκίας, που βιώνει (στο έργο του Σαίξπηρ) μια κρίση ανάλογη με αυτήν που βιώνει η Ευρωπαϊκή ΈΝΩΣΗ σήμερα. Κρίση θεσμών, κρίση αξιών, κρίση του Δυτικού Πολιτισμού που θεμελιώθηκε πάνω στον Ελληνορωμαϊκό Πολιτισμό και στη Χριστιανοσύνη.
Από αυτή την άποψη το κείμενο είναι απολύτως επίκαιρο, ακόμα και σε αυτή τη δειλή και συνεσταλμένη θα έλεγα παράσταση. Το αξιοπερίεργο με τα έργα του Σαίξπηρ είναι ότι αντέχουν και σε ερασιτεχνικές, σχολικές, σχολαστικές, ακαδημαϊκές και άνευ ουσίας παραστάσεις. Είναι τρανή απόδειξη ότι στο θέατρο «εν αρχή ην ο Λόγος».
Έτσι λοιπόν σας προτείνω να δείτε αυτή την παράσταση, χωρίς όμως ιδιαίτερες προσδοκίες. No expectations! Δεν είναι ο Κακλέας που γνωρίζετε, αλλά ένας άλλος, μεταλλαγμένος και …εμπορικός. Σημεία των καιρών; Ή μήπως «πενία τέχνας απεργάζεται»; Ποιος ξέρει; Μπορεί μια μέρα να σκηνοθετήσει και τη Ντενίση. Η Αλίκη πρόλαβε και πέθανε!!!
Κωνσταντίνος Μπούρας
Info:
http://www.dithepi.gr/el/events/?eid=4406
ΟΥΙΛΙΑΜ ΣΑΙΞΠΗΡ ΑΜΛΕΤ με τον Κωνσταντίνο Ασπιώτη
σκηνοθεσία Γιάννης Κακλέας
Τα άλλα είναι σιωπή…..
το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά παρουσιάζει τον Άμλετ του Ουίλλιαμ Σαίξπης, με τον Κωνσταντίνο Ασπιώτη στον ομώνυμο ρόλο και σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα. Πρεμιέρα 10 Νοεμβρίου. Διάρκεια παραστάσεων έως 22 Ιανουαρίου 2017.
Ο Άμλετ –το αριστούργημα της παγκόσμιας δραματουργίας– είναι ένα κείμενο που καταγράφει όλη την ηθική περιπέτεια ενός ανθρώπου λαμπερής ευφυΐας και αστραφτερής ευφράδειας, ενός ανθρώπου που έχει το εύρος να θέτει καίρια ερωτήματα της ανθρώπινης ύπαρξης και στον Σαίξπηρ τα δύσκολα ερωτήματα υπονομεύουν ή ακυρώνουν παντελώς τις εύκολες απαντήσεις. Καταφέρνουν όμως να διεισδύσουν βαθύτερα στο νόημα μιας θεμελιώδους απορίας και να κάνουν τον κόσμο των ηθικών επιλογών μας πιο αινιγματικό , πιο επικίνδυνο και οριακά πιο θαυμαστό. Αυτή η ικανότητα και η τόλμη να θέτει θεμελιακά ερωτήματα κάνει τον Σαίξπηρ τον «φιλόσοφο των ανθρωπίνων δυνατοτήτων».
Ο Άμλετ είναι ένα έργο που καταφέρνει να διεισδύσει στην καρδιά του «μελαγχολικού πρίγκιπα» , να καταγράψει το φάσμα των συναισθημάτων του, να κερδίσει τη δύσκολη μάχη της έκφρασης και να πεθάνει τον δυσκολότερο θάνατο. «Τα άλλα είναι σιωπή». Και το δικαίωμά μας σε αυτή τη σιωπή, τη σιωπή μιας βαθύτερης κατανόησης του εαυτού μας
και του άλλου, την κατέκτησε για λογαριασμό μας ο Άμλετ.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία — Γιάννης Κακλέας
Μετάφραση — Διονύσης Καψάλης
Σκηνικά — Μανόλης Παντελιδάκης
Κοστούμια — Ηλένια Δουλαδίρη
Φωτισμοί: Αλέκος Γιάνναρος
Μουσική — Σταύρος Γασπαράτος
Χορογραφίες / Κίνηση Α.Τοπουλίδου
Στο ρόλο του Άμλετ ο Κωνσταντίνος Ασπιώτης
Παίζουν οι ηθοποιοί — Ευγενία Δημητροπούλου, Θανάσης Δήμου, Ιερόνυμος Καλετσάνος, Στέργιος Κοντακιώτης Στέλιος Ξανθουδάκης, Χρήστος Σαπουντζής, Ιβάν Σβιτάιλο, Έλενα Τοπαλίδου, Γιάννης Τσεμπερλίδης, Τζεφ Μαράουι
