Ένας εκπληκτικός, καθηλωτικός «Ράφτης» ήρθε από τα παλιά και προσγειώθηκε στις οθόνες των θερινών κινηματογράφων
Από τον ποιητή, θεατρολόγο και κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα
Ο κινηματογράφος είναι πλέον υπερτοπικός κι ενδεχομένως υπερχρονικός. Η πρώτη παγκοσμιοποιημένη Τέχνη εξ ορισμού. Οι διεθνείς συμπαραγωγές εξασφαλίζουν μια ζωογόνο και ανανεωτική διαπίδυση των επιμέρους πολιτισμικών παραδόσεων έτσι ώστε το τελικώς παραγόμενο καλλιτέχνημα είναι αμάλγαμα πολλών αιώνων και σημείο δημιουργικής συνάντησης μακραίωνων μεμονωμένων διαδρομών.
Έτσι, σε αυτή την άκρως επιτυχημένη και αποτελεσματική (ως προς τους στόχους προσελκύσεως του ευρέος κοινού) ταινία ο λεγόμενος «σύγχρονος ποιοτικός αμερικάνικος κινηματογράφος», η μεγάλη ευρωπαϊκή παράδοση και η ντόπια ελληνική προϊστορία στον αναψυκτικό χώρο της Έβδομης Τέχνης συναντιούνται σε ένα ιδιότυπο φιλμ που έχει ακόμα και στοιχεία από «road movie» (εκπληκτικές οι «γειτονιές της Αθήνας» και οι λαϊκές αγορές στις οποίες στήνεται η αυτοσχέδια αυτοκίνητος παράγκα).
Σοφή εναλλαγή εσωτερικών και εξωτερικών τοπίων. Ενδοσκόπηση και εξωστρέφεια, εγγενής θλίψη και κοινωνικό χιούμορ, ευδιαθεσία και λιτότητα, χαρμολύπη που μετατρέπεται εν τέλει και βαθμηδόν σε αδάμαστη χαρά της ζωής, ηφαιστειακή, ακαταμάχητη, διονυσιακής καταγωγής.
Αυτή είναι η δύναμη του νεοέλληνα, που αντέχει να αντιμετωπίζει την μία κρίση μετά την άλλη: το γέλιο και το φιλότιμο, το φιλόστοργο χαμόγελο, ο ήπιος αυτοσαρκασμός, η φιλάνθρωπος πραότης, η αγάπη του πλησίον (ΚΑΙ του εαυτού). Ο έρωτας δεν είναι κανονικά μεγάλο θέμα, η εκδίκηση δεν είναι το ζητούμενο. Μπορεί να ικανοποιηθεί ο «απατημένος» και με συμβολικό τρόπο, δίκην παιχνιδιού, ανώδυνου εν τέλει, όπως γίνεται σε αυτή την καλογραμμένη, καλοστημένη και καλομονταρισμένη ταινία με τις υπέροχες ερμηνείες.
Κορυφαίο ερμηνευτικό τρίδυμο: ο Δημήτρης Ήμελλος, η Ταμίλα Κουλίεβα και ο Θανάσης Παπαγεωργίου. Αλλά όλοι οι ηθοποιοί κινήθηκαν μεταξύ νεορεαλισμού και υπερρεαλισμού.
Συνεπής στο ύφος της αυτή η ταινία παραγάγει ήθος αποφεύγοντας την νοσταλγία ως αρρώστια και θεωρώντας την εξιδανίκευση του παρελθόντος νοσηρή εξαρχής.
Η Σόνια Λίζα Κέντερμαν, συνεπικουρούμενη από έναν γαλαξία σημαντικών λογοτεχνών και καλλιτεχνών, έπλασε ένα απολύτως σύγχρονο και επίκαιρο στους βαθείς συμβολισμούς της έργο υψηλής Τέχνης.
Ακόμα μία σοφή επιλογή της ΕΚΟΜΕ Α.Ε., που επιχορηγεί και ενισχύει ταινίες μυθοπλασίας και τεκμηρίωσης, αλλά και video animation με εκπαιδευτικούς-πολιτιστικούς στόχους. Το Ελληνικό Κράτος είναι εδώ, μαζί με την πάντα γαλαντόμο ως προς την πνευματική δημιουργία Ευρωπαϊκή Ένωση. Στο κάτω-κάτω της γραφής, αυτό που είμαστε είναι ο πολιτισμός μας, η μόνη αξιόπιστη και διαρκής μέσα στο χρόνο συνείδηση «ταυτότητας».
O Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας είναι Επισκέπτης Καθηγητής Θεατρικής Κριτικής στο ΕΚΠΑ και ποιητής
Info:
