μια φωναχτή, εξωστρεφής παράσταση «στο κόκκινο», σε κείμενο του πρωτοεμφανιζόμενου Μυρώδη Αδαμίδη και σκηνοθεσία-διδασκαλία του κατά πολύ και σε πολλά (καλλιτεχνικά) έμπειρου Κωνσταντίνου Κωνσταντόπουλου με εκπληκτικούς ηθοποιούς στο θέατρο «Αλκμήνη» που επέτυχε να καταστεί ζωντανό κύτταρο πολιτισμού στην πολύπαθη πρωτεύουσά μας.
Από τον ποιητή θεατρολόγο και κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα.
Εάν το έβλεπα αυτό το έργο στον κινηματογράφο, θα μου θύμιζε την «Αναπαράσταση» και τον «Θίασο» του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Αν το έβλεπα σε ένα μεγάλο κινηματοθέατρο σε μεσαία σειρά, θα μου φαινόταν ιδιαίτερα εξωστρεφές και φωνακλάδικο, με τους ηθοποιούς στο κόκκινο να προσπαθούν να ακυρώσουν εμπράκτως το «παράδοξο του Diderot». Αν το βαθμολογούσαν δάσκαλοι κι απόφοιτοι του Actor’s Studio της Νέας Υόρκης ή ο ίδιος ο Στανισλάβσκι (αν ερχόταν με τον Πήγασο ή με μηχανή του χρόνου), θα του έβαζαν ίσως 9 με άριστα το 10. Και γιατί όχι το 10 το καλό; Γιατί απομένουν κάποιες λεπτομέρειες να ρυθμιστούν: όπως όταν έρχεται ο πεινασμένος γιος απ’ έξω και του προτείνει η χαροκαμένη μάνα ένα πτωχικό κολατσιό, δεν μπορεί να το κάνει πέρα με απαξίωση, πριν καν τσιμπήσει έστω μία ελιά, για την υπόταση…
Στο ηχητικό μέρος τώρα: το θεατράκι στη σκηνή του αυτή, παραείναι ρηχό και χαμηλοτάβανο με αποτέλεσμα να μεγεθύνει τον ήχο στο έπακρο. Σκέφτηκα για μια στιγμή μήπως ήταν χορηγός της παράστασης ο Πανελλήνιος Σύλλογος …Ωτορινολαρυγγολόγων!!! Αστειεύμαι (όπως πάντα, για όσους με γνωρίζουν εκ του σύνεγγις). Ξεκουφάθηκα από το δεξί αυτί. Το αριστερό το προφύλαξα εγκαίρως στον αριστερό τοίχο που είχα την προνοητικότητα να κουρνιάσω. Και δεν με πείραξε καν (ούτε στον …προστάτη) η δίωρη άνευ διαλείμματος παράσταση μήτε τα άβολα καθίσματα, αφού το επί σκηνής θέαμα έρρεε σαν χείμαρρος ορμητικός, έτοιμος να συμπαρασύρει έμψυχα κι άψυχα αντικείμενα.
Τι ηθοποιοί! Τι ένταση! Τι ταύτιση με το ρόλο τους! Όλα έξοχα, υπέροχα και υπερβολικά. Καθόλου υποβλητικά μεν, οργιώδη δε. Ίσως αυτό να ήθελε ο σκηνοθέτης. Μπορεί αυτό να ταίριαζε στο πρωτόλειο αυτό κείμενο του πρωτοεμφανιζόμενου Μυρώδη Αδαμίδη (ψευδώνυμο;) με «ιστορίες από το χωριό» (όπως μας είπε από σκηνής το βράδυ της πρεμιέρας). Είμαι σίγουρος ότι θα έχει και συνέχεια, γιατί κατέχει την τέχνη της δημιουργίας δραματικής έντασης. Απομένει να μάθει και την τέχνη της σιωπής, την αντίστιξη των παύσεων, την αναγκαστική παρεμβολή του χιούμορ ή του λυρισμού για να απαλυνθεί η συναισθηματική φόρτιση ηθοποιού και θεατή…
Όλοι οι συντελεστές συνέβαλαν τα μέγιστα σε μια παράσταση που θα συζητηθεί και θα ακουστεί, θα παιχτεί δεκάδες φορές και θα οδηγήσει ίσως μερικούς ανθρώπους στο νοσοκομείο ή στα …ακουστικά βαρυκοΐας!
«Μετά την Βάρκιζα» του Μυρώδη Αδαμίδη
σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος
βοηθοί σκηνοθέτη: Κωστής Σαββιδάκης-Άννυ Ζερβού
μουσική: Τάσος Σωτηράκης
φωτισμοί: Μανώλης Μπράτσης
φωτογραφίες: Κλεοπάτρα Σάρλη
επιμέλεια κοστουμιών – σκηνικών: Εύθυμης Τζώρας
Παίζουν:
- Θεοδώρα Σιάρκου (έξοχη μάννα)
- Τσαμπίκα Φεσάκη (νεορεαλιστική επαναστάτρια)
- Ειρήνη Πολυδώρου (πονεμένο θύμα)
- Μάνος Κωστής (πειστικός ως αγύριστο κεφάλι που μεταστρέφεται για λίγο)
- Σάββας Πογιατζής (πυκνόσωμος ιδεολόγος-προφήτης μιας καλύτερης εποχής που θα έρθει για τον Άνθρωπο, τότε που δεν θα χρειάζεται να χύνεται αίμα αθώο, αίμα αδελφικό)
- Κωστής Σαββιδάκης (υπέροχος, ρεαλιστικός, υπερπαρκής στον περιγραφικά περιγραμματικό ρόλο του)
Από τις παραστάσεις που θα μείνουν στη μνήμη μου χρόνια μετά. Απαξάπαντες υπέρ-άξιοι. Αν ελέγξουν το υπερχειλίζον συναίσθημα θα άξιζαν ένα συλλογικό βραβείο υποκριτικής καλοκουρδισμένης ομάδας, πιστής και υπάκουης στα οράματα τού δασκάλου τους, του πολύ (σε όλα του) – χωρίς να γίνεται ποτέ υπερβολικός – Κωνσταντίνου Κωνσταντόπουλου.
Κωνσταντίνος Μπούρας
info:
http://www.topontiki.gr/article/200536/meta-tin-varkiza-sto-theatro-alkmini
«Μετά την Βάρκιζα» στο Θέατρο Αλκμήνη
Λίγο πριν ξεσπάσει επίσημα ο εμφύλιος πόλεμος, μια μάνα-χήρα, (η κυρία Χρυσούλα) βρίσκεται αντιμέτωπη με τις διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις των δυο γιών της.
Προσπαθεί να συμφιλιώσει τα παιδιά της, τους συστήνει ουδετερότητα, παροτρύνει τον μεγάλο γιό να υπογράψει Δήλωση για να μην τον κυνηγούν, παρακαλεί τον μικρό να δεχθεί τις διαφορετικές ιδέες του αδελφού του, ενώ συμβουλεύει τη μικρή της κόρη (την Δέσποινα) να μην ανακατεύεται.
Όμως, τα γεγονότα σύντομα μετατρέπουν την ελπίδα σε εφιάλτη, την αγάπη σε φόβο και τον φόβο σε συμφορά. Με ρεαλιστική, λιτή γραφή, ο συγγραφέας αντλώντας από μια πραγματική ιστορία – μία από τις πολλές συγκλονιστικές καταστάσεις που βίωσε ο λαός μας – πλάθει ένα συγκινητικό, ανθρώπινο και ταυτόχρονα πολιτικό δράμα.
Πληροφορίες:
«Μετά την Βάρκιζα» του Μυρώδη Αδαμίδη
σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος
βοηθοί σκηνοθέτη: Κωστής Σαββιδάκης-Άννυ Ζερβού
μουσική: Τάσος Σωτηράκης
φωτισμοί: Μανώλης Μπράτσης
φωτογραφίες: Κλεοπάτρα Σάρλη
επιμέλεια κοστουμιών – σκηνικών: Εύθυμης Τζώρας
Παίζουν
- Θεοδώρα Σιάρκου
- Τσαμπίκα Φεσάκη
- Ειρήνη Πολυδώρου
- Μάνος Κωστής
- Σάββας Πογιατζής
- Κωστής Σαββιδάκης
παραγωγή: Όψεις Πολιτισμού
Οργάνωση & εκτέλεση παραγωγής: Σοφία Αδαμίδου & θέατρο «ΣΥΝ ΚΑΤΙ»-σύνολο τέχνης
Κάθε Παρασκευή & Σάββατο στις 9.00 μ.μ. στο θέατρο ΑΛΚΜΗΝΗ, Αλκμήνης 8, Γκάζι
Διάρκεια: 100 λεπτά
Τιμή: 14 ευρώ και 10 ευρώ το μειωμένο
τηλέφωνο κρατήσεων: 210 3428650 & 6978603947
e-mail: info@theatro.gr
http://www.artandlife.gr/Athina-meta_ti_barkiza_toy_myrodi_adamidi
“ΜΕΤΑ ΤΗ ΒΑΡΚΙΖΑ” ΤΟΥ ΜΥΡΩΔΗ ΑΔΑΜΙΔΗ
Από Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2017 | Θέατρο Αλκμήνη > Πετράλωνα – Φιλοπάππου
Λίγο πριν ξεσπάσει επίσημα ο εμφύλιος πόλεμος, μια μάνα–χήρα (η κυρία Χρυσούλα) βρίσκεται αντιμέτωπη με τις διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις των δυο γιων της.
Με ρεαλιστικά λιτή γραφή, ο συγγραφέας αντλώντας από μια πραγματική ιστορία από τις πολλές συγκλονιστικές καταστάσεις που βίωσε ο λαός μας, πλάθει ένα συγκινητικά ανθρώπινο και ταυτόχρονα πολιτικό δράμα.
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος
Βοηθοί σκηνοθέτη: Κωστής Σαββιδάκης, Άννυ Ζερβού
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Παραγωγή: Όψεις Πολιτισμού
Οργάνωση & εκτέλεση παραγωγής: θέατρο “ΣΥΝ ΚΑΤΙ” – σύνολο τέχνης, Σοφία Αδαμίδου
Στον ρόλο της μάνας η Θεοδώρα Σιάρκου.
Διάρκεια: 90 λεπτά
http://www.athinorama.gr/theatre/performance/meta_ti_barkiza-10054859.html
Μετά τη Βάρκιζα
Κοινωνικό του Μυρώδη Αδαμίδη
Διαρκεια : 100 ‘
Σκηνοθ.:Κ. Κωνσταντόπουλος
Ερμηνεύουν: Θ. Σιάρκου, Τσ. Φεσάκη, Ειρ. Πολυδώρου.
Λίγο προτού ξεσπάσει ο εμφύλιος πόλεμος μια χήρα μάνα βρίσκεται αντιμέτωπη με τις διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις των δύο γιων της. Το ερώτημα είναι αν θα προλάβει να τους συμφιλιώσει.
