Με το έργο αυτό, που διαδραματίζεται στην αυλή, μιας ταβέρνας στην Δραπετσώνα, την δεκαετία του 60, ο συγγραφέας φέρνει στο προσκήνιο, την πάλη της λαϊκής τάξης και της ολιγαρχίας, πιο συγκεκριμένα ενός εργοστασιάρχη,  που τίποτα δεν τον εμποδίζει, να γκρεμίσει τις παράγκες, προκειμένου να χτίσει το εργοστάσιο του. Ο Αντρέας, γόνος προσφύγων, ερωτεύεται την κόρη του εργοστασιάρχη, Ξένια. Ένας παθιασμένος έρωτας, θα τους οδηγήσει σε συγκρούσεις. Η γειτονιά, στην αρχή, επιφυλακτικά, δεν θα δεχτεί αυτήν την σχέση. Αργότερα, αφού προηγηθούν οξύμωρες και οδυνηρές καταστάσεις, η αγάπη των δυο νέων θα ευοδωθεί, παίρνοντας την άδεια των γειτόνων και του Θεού. Το έργο, μιλά για την αλλαγή της εποχής, αφού οι παράγκες δίνουν την θέση τους, στην αντιπαροχή, κι επομένως στο κτίσιμο των πολυκατοικιών. Μαζί με αυτό, όμως μαλακώνουν τα ήθη, κι οι κώδικες επικοινωνίας απλοποιούνται. Ο κ. Τσιάνος έχτισε μια πολυπληθή παράσταση, με μπρίο, νεύρο, ρυθμό και τραγούδι.  Ο Μίκης Θεοδωράκης έγραψε, πάνω σε στίχους του συγγραφέα, μερικά από τα πιο όμορφα τραγούδια στην ιστορία της ελληνικής δισκογραφίας. Τα «Στρώσε το στρώμα σου για δυο», «Δόξα τω θεώ», «Απ’ το παράθυρό σου», «Το ψωμί είναι στο τραπέζι», αλλά και πολλά ακόμα τραγούδια του Θεοδωράκη, όπως μεταξύ άλλων τα «Σ’ αυτή τη γειτονιά», «Δραπετσώνα», «Το παλικάρι έχει καημό», «Απρίλη μου», θα ακουστούν στην παράσταση, με τη συνδρομή ζωντανής μουσικής.  Ο κ. Ζ.  Καρούνης , με την εξαιρετική, λαϊκή φωνή του, στόλισε την παράσταση. Οι υπόλοιποι συντελεστές, στάθηκαν επάξια στους ρόλους τους. Είναι μια όμορφη παράσταση, που δεν θα μετανιώσετε, αν πάτε στην σκηνή Μ. Κοτοπούλη, του Ρεξ.