Αριστούργημα! Ερμηνεία για βραβείο πρώτου γυναικείου ρόλου. Ένα σόλο που συναρπάζει.
Από τον θεατρολόγο και κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα
Η αγωνία των σπουδαγμένων εικοσιπεντάρηδων που παλεύουν με μια βαθιά αναξιοκρατική κοινωνία κι ένα διεφθαρμένο σύστημα, θέλουν να δουλέψουν, να επιβιώσουν επαγγελματικά, να δημιουργήσουν κι η άσπλαχνη τους η μοίρα «ενθάρρυνση κι επιτυχία τους αρνείται» (για να θυμηθούμε τον Μεγάλο Αλεξανδρινό). Πικρό, συγκλονιστικό θέαμα. Απελπισμένο κι αισιόδοξο, τραγικό και μελοδραματικό. Αφόρητα υπαρξιακό κι επιφανειακά ωραίον. Ναι, όλα τα αντίθετα επεστράτευσα, μα δεν αρκούν όπως περιγράψωσιν την θεατρικήν ευωχίαν, την αισθητικήν ηδονήν που νιώθει ο ψαγμένος θεατής παρακολουθώντας αυτή την εκπληκτική νέα γυναίκα να χορεύει, να τραγουδάει, να μεταμορφώνεται, να θρηνεί και να γελάει, να ψυχαγωγείται και να διασκεδάζει, σαν τραγικός παλιάτσος, σαν τους σαιξπηρικούς τρελούς, σαν τους ιδανικούς αυτόχειρες ποιητές, μόνη αλλά όχι απομονωμένη, φοβισμένη αλλά όχι αλλοτριωμένη, μαχητική αλλά και παραδομένη, στη μεμψιμοιρία της γενιάς της, που παλεύει με τέρατα και χτυπάει το κεφάλι της σε τοίχους φτιαγμένους από σπασμένα γυαλιά. Πληγιάζοντας χέρια και πόδια, αυτή η γενιά κλωτσάει σκουριασμένα καρφιά χωρίς την ελπίδα της Αποκάλυψης. Κανένα Φως εξ ουρανού δεν σπεύδει αρωγός της. Σα να φύγανε ξαφνικά όλοι οι «μεγάλοι» κι αφήσανε τα παιδιά στην πίσω αυλή να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους, όπως-όπως.
Σα να δίνει οντισιόν στο κοινό, σα να ζητάει εναγωνίως να την προσλάβουμε, να την αποδεχτούμε, να την αγαπήσουμε, να την παρηγορήσουμε, να την κανακέψουμε, η σκηνική περσόνα τής Ιζαμπέλλα Φούλοπ δρα κι αντιδρά στο ίδιο τη το είναι, σκιάζεται από την ίδια της την ανάσα, παλεύει με ανεμόμυλους σαν τον Δον-Κιχώτη κι αντιμάχεται φανταστικά τέρατα από video-games ή σύγχρονες ταινίες τρόμου με αλλοκοσμικά κι αλλόμορφα όντα. Αυτά τα παιδιά έρχονται προετοιμασμένα να αντιμετωπίσουν την Κόλαση κι όταν δεν την βρίσκουν έξω τους, τη …δημιουργούν. Όμως είναι πεισματικά και μάχιμα, αγωνιστές και ξωμάχοι, ακρίτες και ιερομόναχοι, ακόμα κι όταν παραδίδονται με έναν τρόπο διονυσιακό στις ηδονές της σάρκας. Είναι απλώς για να τη μπουχτίσουν και να πάνε παραπέρα, ανωτέρα, υψηλότερα. Άνω θρώσκοντες…
ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΤΗΝ ΙΖΑΜΠΕΛΛΑ ΦΟΥΛΟΠ για πρώτο βραβείο δραματουργού, σκηνοθέτη και πρωταγωνίστριας σε πρωτότυπο, πρωτόπαιχτο νεοελληνικό έργο πρωτοεμφανιζόμενου καλλιτέχνη του Θεάτρου. Αρμόδιες κριτικές επιτροπές ακούτε; Ναι; Σας ευχαριστώ.
Κωνσταντίνος Μπούρας
INFO:
http://studiomavromihali.gr/2016/10/afto-pou-thes-tis-izabella-foulop/
«Αυτό Που Θες» της Ιζαμπέλλα Φούλοπ
Ο ηθοποιός Γιώργος Νινιός σκηνοθετεί έναν σύγχρονο μονόλογο, γραμμένο από την ηθοποιό Ιζαμπέλλα Φούλοπ.
Μέχρι τις 4 Δεκεμβρίου 2016
Η πρωταγωνίστριά μας ζει μόνη της σ΄ένα μικρό διαμέρισμα. Εκεί αποκομμένη σχεδόν εντελώς από τον έξω κόσμο φαντάζεται πράγματα και ονειρεύεται διαρκώς, γιατί πλέον μόνο αυτό της έχει μείνει. Να ονειρεύεται, να αναπολεί, να παλεύει με όλο της το είναι με τον ίδιο της τον εαυτό σε μια μάχη να ξεφύγει από τον ψυχρό ρεαλισμό της καθημερινότητας, που τόσο πολύ την πληγώνει. Στη μάχη αυτή όμως θα υπάρξουν σημαντικές παράπλευρες απώλειες, γεννώντας τελικά το ερώτημα: μήπως τελικά “αυτό που θες” βρίσκεται δίπλα σου όλον αυτόν τον καιρό που εσύ αποξενώνεσαι και απλώς αδυνατείς να το δεις;
Ο ηθοποιός Γιώργος Νινιός σκηνοθετεί έναν σύγχρονο μονόλογο, γραμμένο από την νεαρή Ιζαμπέλλα Φούλοπ, η οποία αναλαμβάνει και ρόλο πρωταγωνίστριας στην εν λόγω παράσταση. Πρόκειται για ένα έργο ύμνο στην ανθρώπινη μοναξιά και αποξένωση που μαστίζουν το σύγχρονο κόσμο. Παράλληλα, αφήνει ανοιχτό ένα φεγγίτη ελπίδας από όπου αχνοφαίνεται ότι η ζωή δε διέπεται μόνο από την τύχη αλλά και από τις προσωπικές επιλογές.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Σκηνοθεσία – μουσική: Γιώργος Νινιός
Σκηνικά: Tibor Fulop – έπιπλο Βερικούκης
Κοστούμια: Demetra Sideri
Φωτισμοί – video: Στέφανος Κοπανάκης
Κίνηση: Στέλλα Κρούσκα
Παραγωγή: Κωνσταντίνος Λάμπρου
ΗΘΟΠΟΙΟΙ:
Ιζαμπέλλα Φούλοπ
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
Κανονικό: 12 ευρώ
Φοιτητικό, κάτω των 18, άνεργοι, ατέλειες: 10 ευρώ
ΔΙΑΡΚΕΙΑ:50′ ( χωρίς διάλειμμα )
ΗΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ:Κάθε Σάββατο και Κυριακή, 21:15