Γιατί υπάρχουν γνήσιοι πνευματικοί άνθρωποι σήμερα!!!

Άγγελος Ζαγοριανός: ένας αυθεντικός καλλιτέχνης, ποιητής πανελλήνιας απήχησης, με το δικό του Θασιώτικο κοινό, έλκει ακροατές και αναγνώστες ψαγμένους, που αναζητούν την ποιότητα σε ό,τι κι αν καταπιάνονται.

Και δεν πρόκειται περί τελειομανίας, τελειοθηρίας, αλλά για γήινους αγγέλους, που σκοό έχουν να ανεβάσουν την δόνηση του πλανήτη σε υψηλότερα επίπεδα, στην αγνότητα του πρωταρχικού αιθέρα.

Τον συνάντησα από κοντά και τον γνώρισα σε μια παράσταση στο ανοικτό θέατρο Κομοτηνής, φέτος το καλοκαίρι, τις μέρες που μαίνονταν 600 πυρκαγιές σε όλη την κατακαημένη Ελλάδα. Εκεί όμως λίγο πριν την ανεπανάληπτη ευωχία έβρεξε. Μια ψιλή, ευεργετική, ποτιστική βροχούλα, που απάλυνε τους τρόπους και γαλήνεψε τις ψυχές μας. Στο βάθος η θάλασσα λασποκίτρινη ξέβραζε φύκια και ναυάγια ιδεών.

Δεν μου αρέσουν οι μεγαλοστομίες, αλλά πώς να ξεχωρίσεις τους μέτριους από τους άριστους, τους αυθεντικούς από τους δήθεν, την ήρα από το σιτάρι. Δουλειά του κριτικού είναι να βλέπει πίσω και πέρα από τα πράγματα, στις ψυχές των ανθρώπων και να αφουγκράζεται τον βουβό πόνο των φυτών, των ζώων και των πετρωμάτων ακόμα, πνεύματα που ασφυκτιούν στο φριχτό μαγγανοπήγαδο τής Ύλης, εκεί όπου όλα είναι γοητευτικά κι ασταθή συνάμα. Οι μεγάλοι τραγικοί ποιητές ανέδειξαν στο έπακρο αυτή την πολύπλοκη απλότητα, την διαρκή σύγκρουση του εξελισσόμενου είναι με το πρωτεϊκό φαίνεσθαι, ιριδισμοί στην αενάως παλλομένη επιφάνειας της πομφόλυγος που είναι το τοπικό μας «σύμπαν».

Στους ατομικούς παραδείσους μας κλεισμένοι, στα ιδιωτικά σπήλαια, σε κανάλια και υδροφόρους ορίζοντες που ποτίζονται από την Τύχη και την Αναγκαιότητα, έχουμε μερικές φορές την τύχη, δοκιμάζουμε την ευχάριστη έκπληξη να συναντιόμαστε με ανθρώπους που σε κοιτάνε μέσα στα μάτια και μεταγγίζουν την ποίηση της ψυχής τους αφειδώλευτα, χωρίς υπολογισμούς και δεύτερες σκέψεις.

Εκεί αναγνωρίζεις την παραδείσια ανάμνηση των αγγέλων πριν την πτώση τους, την κατάσταση Αφθονίας που απολαμβάνουν οι χορτάτες ψυχές και τα φιλέρευνα πνεύματα. Εκεί αναθυμάσαι την Εστία και συγκινείσαι στην πιο βαθιά χορδή της ύπαρξης, εκείνη που πάλλεται μια φορά στα εκατό χρόνια. Και αν…

Τον άκουσα πρώτα να μιλάει, μετά να κοιτάει, μετά να ακούει τον σκηνοθέτη της βραδιάς παλαίμαχο καραγκιοζοπαίχτη Γιάννη Βουλτσίδη, τον άκουσα να παίζει μουσική σαν να συμμετέχει σε ιεροτελεστία και τέλος… διάβασα την ποίησή του, τους στίχους του, τις σκέψεις του για την σύγχρονη Τέχνη, για το ξεπούλημα και για τα τεχνητά αδιέξοδά της, ενώ εκεί έξω το κοινό διψάει για το αληθινό, όπως η κεκαυμένη γη για την ζωοποιό, ευεργετική βροχούλα.

Εκστασιάστηκα, ξετινάχτηκα, ξεβολεύτηκα από την αστική πολυάσχολη ραστώνη μου.

Μεταβλήθηκα αίφνης σε κάτι ελατό και όλκιμο (που λέγαμε στην «Αντοχή Υλικών» του Πολυτεχνείου).

Ανυπομονώ να πάω στη Θάσο να συμμετέχω στις μυστηριακές ποιητικές βραδιές… και δειλινά… και πρωίες του.

Τελικά, αρκεί ένας πνευματικός άνθρωπος για να στηρίξει ένα ολόκληρο νησί;

Σύγχρονοι άγιοι. Αναζητείστε τους. Για δικό σας όφελος. Εκείνοι δεν έχουν να χάσουν τίποτα. Τα έχουν αφιερώσει όλα στο Φως. Κι από το Φάος τρέφονται, ολιγαρκείς.

Όμως ευτυχείς εμείς που τους συναντήσαμε, ευλογημένη η εποχή που τους τροφοδοτεί με απελπισία. Αν δεν απελπιστείς δεν πηδάς στο κενό. Κι η Τέχνη θέλει αυτοθυσία, γενναιότητα, τόλμη προκειμένου να επιτευχθεί η πολυπόθητη υπέρβαση του Επιστητού κι η απελευθέρωση από την σκλαβιά τής Ύλης.

 

Κωνσταντίνος Μπούρας ταπεινώς έγραψεν.

 

Info:

https://sparmatseto.gr/2021/06/03/aggelos-zagorianos-melwdies-alliws/

 

Κυκλοφόρησε η καινούργια δουλειά του Άγγελου Ζαγοριανού με τίτλο, «ΜΕΛΩΔΙΕΣ ΑΛΛΙΩΣ»

από Αντώνιος Βαρβατσούλιας3 Ιουνίου 2021

Μέσα σ’ αυτό το μικρό δημιούργημα υπάρχουν κάποιες σκέψεις , λίγα ποιήματα, δύο δοκίμια, ένα παραμύθι μπλεγμένο με ιστορία, αποτυπώματα εικαστικών έργων, λόγια από τα δύο τραγούδια , παρτιτούρα από το τρίτο (καθότι ορχηστρικό), μερικές φωτογραφίες, έξι ελάχιστες ιστορίες, κι ένα δισκάκι με παλιά και καινούργια τραγούδια…

Σε μια απόπειρα να φανεί η συνάφεια και η επικοινωνία των τεχνών, συνυπάρχουν διαφορετικά είδη τέχνης όπως λόγος, ποίηση, εικαστικά, μουσική, τραγούδι, φωτο…

Κι όλα αυτά προσπαθώντας η οποιαδήποτε αντίθεση να μην δημιουργεί σύγκρουση, αλλά σύνθεση… Μια σύνθεση που ακουμπά στην έμπνευση, την δημιουργία, την ουσία και την αλληλοπεριχώρηση…

Ο Άγγελος Ζαγοριανός γεννήθηκε το 1958 στα Λιμενάρια της Θάσου.

  • Το 1977 εισάγεται με υποτροφία στην Ανώτερη Σχολή Γραφικών και Διακοσμητικών Τεχνών Αθηνών, από όπου παίρνει πτυχίο το 1981.
  • Το 1977 γράφεται στο «Ελληνικό Ωδείο Περιστερίου» και εκδίδει την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Αφορμές».
  • Από το 1984 εγκαθίσταται οριστικά στη Θάσο και αρχίζει τη μελέτη και τη καταγραφή της Θασίτικης μουσικής παράδοσης.
  • Το 1985 ιδρύει στα Λιμενάρια Μουσική Σχολή με επίκεντρο το ελληνικό τραγούδι.
  • Το 1991 πρωτοστατεί για την ίδρυση μουσικής ομάδας – χορωδίας ενηλίκων, στα πλαίσια του Πολιτιστικού Συλλόγου Λιμεναρίων Θάσου, «Το Κάστρο».
  • Το 1997 εκλέγεται πρόεδρος στο «Μουσικό Εργαστήρι Θάσου».
  • Το 1999 εκδίδει τη ποιητική συλλογή «Εν Λιμεναρίοις».
  • Από το 2004 είναι γραμμένος στο μητρώο εκπαιδευτών του Ε.ΚΕ.ΠΙΣ. και διδάσκει παραδοσιακά μουσικά όργανα.
  • Το 2009 ολοκληρώνει τον πρώτο του δίσκο με τίτλο «ΕΝ ΑΙΘΡΙΑ».
  • Το 2010 παρουσιάζει το δίσκο «ΓΙΑ ΜΙΚΡΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΥΣ με αγάπη από τη Θάσο».
  • Το 2011 εκδίδει την τρίτη του ποιητική συλλογή «ΕΝΤΡΟΠΙΑ». Το 2011 διοργανώνει και παρουσιάζει έκθεση με πρωτότυπες κατασκευές έργων του, εικαστικού περιεχομένου. Το 2012 συμμετέχει στη «Θεατρική Σκηνή Λιμεναρίων»
  • Από το 2013 αποτελεί ιδρυτικό μέλος του Θεατρικού Αναλόγιου Θάσου».
  • Το 2014 εκδίδει το βιβλίο «Από θέμα σε θέμα».
  • Το 2018 εκδίδει την ποιητική του συλλογή «ΑΝΑΦΑΝΔΟΝ».
  • Οι εκπομπές του για το ελληνικό τραγούδι στην Ε.Ρ.Α. Καβάλας, έχουν μεταδοθεί σε πανελλήνια εμβέλεια. Έχει διοργανώσει μέχρι σήμερα, πάνω από 500 συναυλίες και πλήθος πολιτιστικών εκδηλώσεων, ενώ παρουσιάζει σε σχολεία και συλλόγους, αρχαία και παραδοσιακά ελληνικά μουσικά όργανα.
  • Ζει μόνιμα στα Λιμενάρια, όπου συνεχίζει να διδάσκει, να γράφει και να συνθέτει.