Ένα κινηματογραφικό δοκίμιο για τη σύγχρονη Τέχνη: «Ο άνθρωπος που πούλησε το δέρμα του»   Από τον ποιητή, θεατρολόγο και κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα   Η Τέχνη ποτέ δεν πεθαίνει γιατί βασίζεται στις μυθοπλαστικές ικανότητες του ανθρώπου μυαλού κι επιχειρεί να θεραπεύσει ανασφάλειες και αγωνίες του (υπαρξιακές ή άλλης φύσεως). Ο Έρωτας, η διαρκής αναζήτηση του Άλλου είναι μία από τις κινητήριες δυνάμεις του Σύμπαντος Κόσμου. Όπως και το χρήμα....

Σκέψεις Από τον ποιητή, θεατρολόγο και κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα Κάποτε τα είδη ήταν διακριτά και η ταξινόμησή τους εφικτή. Ο μοντερνισμός των αρχών του αιώνα κι η λεγομένη «απελευθέρωση του στίχου» έφερε το πρώτο πλήγμα εισαγάγοντας την αυτοψυχαναλυτική τεχνική του συνειρμού, που δεν παρέπεμπε σε όνειρο αλλά μάλλον σε εφιάλτη. Η «μετανεωτερικότητα» αφαίρεσε και τα τελευταία στεγανά όρια μεταξύ κατηγοριών, ειδών, υποειδών και διαφορετικών...

Ένας εκπληκτικός, καθηλωτικός «Ράφτης» ήρθε από τα παλιά και προσγειώθηκε στις οθόνες των θερινών κινηματογράφων   Από τον ποιητή, θεατρολόγο και κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα   Ο κινηματογράφος είναι πλέον υπερτοπικός κι ενδεχομένως υπερχρονικός. Η πρώτη παγκοσμιοποιημένη Τέχνη εξ ορισμού. Οι διεθνείς συμπαραγωγές εξασφαλίζουν μια ζωογόνο και ανανεωτική διαπίδυση των επιμέρους πολιτισμικών παραδόσεων έτσι ώστε το τελικώς παραγόμενο καλλιτέχνημα...