Ποίημα αντιηρωικόν
Χλιδές χωρίς χιούμορ
Σπονδές χωρίς χαρά
Ματαιοδοξία χωρίς Χάρου επίγνωσιν
Μελέτες ευζωίας
Δίχως Θανάτου σπουδή
Χαλαρές αγχωτικές κι αγχογόνες τακτικές
Πολεμικής στρατηγικής εγρηγορός
Στοχοπροσηλωμένης
Επεκτατικής επικρατήσεως εκάστου
Ματαιοκαμάτου έναντι όλων
Τών Άλλων
Ενόσω ο Εαυτός σφαδάζει
Καταθλιμμένος
Από την κενοδοξία τού Εγώ
Που φοριέται στενός πανάκριβος κορσές,
Κολλάει όμως πάνω στις πολύτιμες τις σάρκες,
Τις διαφθείρει,
Όπως το πουκάμισο που χάρισε
Η απατημένη Δηιάνειρα
Στον ήρωα κι ημίθεο Ηρακλή,
Δώρο συζυγικό
Εμποτισμένο από το
Δηλητηριασμένο αίμα
Τού παμπόνηρου Κενταύρου
Που έτσι εκδικήθηκε τον τοξευτή του
Πληρώνοντάς τον με το ίδιο νόμισμα.
Πάντα το φαρμάκι στον φαρμακευτή
Επιστρέφει.
Και το καλό επίσης.
Αντίδωρον αναπότρεπτον.
Πού να ήξερε η κακομοίρα
Η απατημένη σύζυγος
Πως αντί για γητειά
Και ελιξίριο συζυγικής πίστεως
Πότισεν η δόλια
Το σώμα το λατρεμένο
Τού αντρός της
Με το ίδιο δηλητήριο
Που εμπότισεν εκείνος
Το βέλος που έριξεν εναντίον
Κενταύρου σοφού, πολυμηχάνου…
Δεν τα βάζει ατιμωρητί η σωματική ρώμη
Με τη Σοφία δίχως να χάσει,
Να υπερνικηθεί από τη Γνώση.
Και τώρα η Διηάνειρα
Φρικιά και τρομάσσει
Βλέποντας τον γιο της
Τον Ύλλο
Να θρέφει την νεκρική πυρά
Που κατατρώγει αργά το λατρεμένο
Σώμα τού διονυσιακού υπερήρωα
Που με την παρθένα Κόρη Ιόλη
Πριγκίπισσα τής Οιχαλίας
Με δαύτη την κακορίζικη
Ήθελεν ο παλικαράς, ο άντρακλας
Ο ακαταμάχητος, ο θρασύς αθλοποιός
Αθλιοποιώς ποθούσε να βακχεύει
Δεν πρόλαβε όμως μια στιγμή
Να στοχαστεί τών ουρανίων
Τις βουλές,
Τών αθανάτων που θα τού επέτρεπαν
Εντός ολίγου
Εις τού Ολύμπου τα δείπνα
Μεταξύ τους να παρακαθήσει
Αποθεωμένος.
Έπρεπε όμως προηγουμένως
Να τον δοκιμάσουν.
Η αθανασία έναντι πόνου ψυχής
Τε σώματος αποδίδεται.
Ας προσέξουμε λοιπόν
Οι πεινώντες και διψώντες
Ποιοτικήν υπέρβασιν,
Άλμα κβαντικόν
Ποιητικής ένεκα.
Περί ύψους ο Λόγος.
Ο υπόλογος πάντα κατέχει
Ταπεινότητος σωφροσύνην.
*
Σεμνά πάρω στη γη
Με την αυτοσυνειδησία
Αδεσπότου ηλεκτρονίου
Στον γαλαξία ενός και μόνου
Απειροελαχίστου κόκκου
Άμμου κρυσταλλικής.
*
Συμπέρασμα,
Δίδαγμα ηθικόν:
Το Μίσος δολίως δηλητηριάζει
Τού μισούντος το σώμα.
Άνευ αντιδότου
Τού Νείκους το φαρμάκι.
Αποδιοπομπαίος φαρμακός
Ο μισευτής
Ουρανίας Φιλότητος αποδιωγμένος,
Εξόριστος Οικουμενικής Αγάπης,
Έρωτος Ορφικού έκπτωτος…
*
Αφιερωμένο εξαιρετικά
Στους τραγικούς Υβριστές
Αυτοκαταστροφικούς Κρέοντες.
Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας ευγνώμων
